سندرم کان ( انگلیسی: Primary aldosteronism ) وضعیتی است که با افزایش ترشح آلدوسترون از غدد فوق کلیوی، سرکوب فعالیت رنین پلاسما، فشار خون بالا و هیپوکالمی مشخص می شود. به آن هیپرآلدوسترونیسم اولیه نیز می گویند. [ ۲]
سندرم کان شایع ترین علت فشار خون ثانویه است. این سندرم وضعیتی است که با ترشح بیش از حد آلدوسترون از غدد فوق کلیوی مشخص می شود. غدد فوق کلیوی اندام های مثلثی کوچکی هستند که در بالای کلیه ها قرار دارند. غدد فوق کلیوی اجزایی از سیستم هورمونی ( سیستم غدد درون ریز ) هستند که هورمون هایی را تولید و ترشح می کنند که بر بسیاری از سیستم های اندام تاثیر می گذارد و آن ها را تنظیم می کند. آلدوسترون در قشر، لایه بیرونی غدد فوق کلیوی تولید می شود. این هورمون نقش مهمی در حفظ حجم خون، فشار و تعادل الکترولیت دارد. تولید آن به طور معمول توسط آنزیم رنین تولید شده توسط کلیه ها تنظیم می شود. سطح رنین به دلیل فشار خون پایین، کاهش جریان خون به کلیه ها یا کمبود سدیم افزایش می یابد و بر این اساس سطح آلدوسترون افزایش می یابد. هنگامی که سطح رنین کاهش می یابد، آلدوسترون کاهش می یابد.
در سندرم کان، که آلدوسترونیسم اولیه نیز نامیده می شود، مقادیر بیش از حد آلدوسترون به دلیل یک یا چند تومور خوش خیم غده فوق کلیوی، هیپرپلازی، علل ناشناخته ( ایدیوپاتیک ) یا به ندرت سرطان غده آدرنال تولید می شود.
علت هر چه باشد، آلدوسترون بالا می تواند منجر به کاهش سطح پتاسیم خون ( هیپوکالمی ) ، افزایش pH خون ( آلکالوز ) ، و به ندرت افزایش سدیم خون ( هیپرناترمی ) شود. این ممکن است علائم کمی یا غیر اختصاصی ایجاد کند. علائم بیماری مانند تکرر ادرار، افزایش تشنگی، ضعف، خستگی، فلج موقت، تپش قلب، گرفتگی عضلات و سوزن سوزن شدن ممکن است در افراد مبتلا به هیپوکالمی و/یا فشار خون بالا رخ دهد.
تشخیص سندرم کان بسیار مهم است زیرا یکی از معدود علل قابل درمان فشار خون بالا است. اگرچه هر فردی ممکن است به آلدوسترونیسم اولیه مبتلا شود، اما اغلب در بزرگسالان بین ۳۰ تا ۵۰ سال رخ می دهد و در زنان شایع تر از مردان است. ضرورت بررسی هیپرآلدوسترونیسم اولیه در افراد مبتلا به فشار خون بالا و سطح پتاسیم خون پایین به ذهن متبادر می شود.
ممکن است در بیمارانی که به درمان های استاندارد کاهش فشار خون مقاوم هستند، مشکوک به سندرم کان باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسندرم کان شایع ترین علت فشار خون ثانویه است. این سندرم وضعیتی است که با ترشح بیش از حد آلدوسترون از غدد فوق کلیوی مشخص می شود. غدد فوق کلیوی اندام های مثلثی کوچکی هستند که در بالای کلیه ها قرار دارند. غدد فوق کلیوی اجزایی از سیستم هورمونی ( سیستم غدد درون ریز ) هستند که هورمون هایی را تولید و ترشح می کنند که بر بسیاری از سیستم های اندام تاثیر می گذارد و آن ها را تنظیم می کند. آلدوسترون در قشر، لایه بیرونی غدد فوق کلیوی تولید می شود. این هورمون نقش مهمی در حفظ حجم خون، فشار و تعادل الکترولیت دارد. تولید آن به طور معمول توسط آنزیم رنین تولید شده توسط کلیه ها تنظیم می شود. سطح رنین به دلیل فشار خون پایین، کاهش جریان خون به کلیه ها یا کمبود سدیم افزایش می یابد و بر این اساس سطح آلدوسترون افزایش می یابد. هنگامی که سطح رنین کاهش می یابد، آلدوسترون کاهش می یابد.
در سندرم کان، که آلدوسترونیسم اولیه نیز نامیده می شود، مقادیر بیش از حد آلدوسترون به دلیل یک یا چند تومور خوش خیم غده فوق کلیوی، هیپرپلازی، علل ناشناخته ( ایدیوپاتیک ) یا به ندرت سرطان غده آدرنال تولید می شود.
علت هر چه باشد، آلدوسترون بالا می تواند منجر به کاهش سطح پتاسیم خون ( هیپوکالمی ) ، افزایش pH خون ( آلکالوز ) ، و به ندرت افزایش سدیم خون ( هیپرناترمی ) شود. این ممکن است علائم کمی یا غیر اختصاصی ایجاد کند. علائم بیماری مانند تکرر ادرار، افزایش تشنگی، ضعف، خستگی، فلج موقت، تپش قلب، گرفتگی عضلات و سوزن سوزن شدن ممکن است در افراد مبتلا به هیپوکالمی و/یا فشار خون بالا رخ دهد.
تشخیص سندرم کان بسیار مهم است زیرا یکی از معدود علل قابل درمان فشار خون بالا است. اگرچه هر فردی ممکن است به آلدوسترونیسم اولیه مبتلا شود، اما اغلب در بزرگسالان بین ۳۰ تا ۵۰ سال رخ می دهد و در زنان شایع تر از مردان است. ضرورت بررسی هیپرآلدوسترونیسم اولیه در افراد مبتلا به فشار خون بالا و سطح پتاسیم خون پایین به ذهن متبادر می شود.
ممکن است در بیمارانی که به درمان های استاندارد کاهش فشار خون مقاوم هستند، مشکوک به سندرم کان باشد.
wiki: سندرم کان