سندرم لنوکس - گَستو ( انگلیسی: Lennox–Gastaut syndrome ) نوعی صرع است که در دوران کودکی آغاز می شود و بیشتر مابین سنینِ ۲ تا ۶ سالگی خود را نشان می دهد. این سندرم سه مشخصه دارد: ( ۱ ) بروز تشنج از انواع متفاوت ( ۲ ) نوار مغزی غیرطبیعی با امواج آهستهٔ سوزنی ( نوک تیز ) با دامنهٔ کمتر از ۲٫۵ هرتز[ ۱] ( ۳ ) کم توانی ذهنی متوسط تا شدید. [ ۲]
سنِ شروع بیماری معمولاً بین ۳ تا ۵ سالگی است، گرچه گاهی ممکن است در سنین کمتر یا بیشتری شروع شود. [ ۳] این بیماری شباهت های زیادی با «سندرم وست» ( اسپاسم نوزادی ) دارد؛ تا آن حد که به نظر می رسد ارتباطی مابین این دو موجود باشد.
تشنج ها به طور روزانه و در چندین نوبت رخ می دهند. این تشنج ها از انواع مختلفی هستند که شایع ترین نوع، «تشنج تونیک» است که در بیشتر از ۹۰٪ مواقع، شبانه است. دومین نوع شایع تشنج ها، «تشنج میوکلونیک» است که بیشتر هنگامِ خستگی شدید رخ می دهد. [ ۴]
تشنج های شایع دیگر، «ابسنس آتیپیک»، «کمپلکس پارشیال»، «موضعی» و «تونیک - کلونیک» است. حدود نیمی از مبتلایان، به بحران صرعی از نوع غیرتشنجی دچار خواهند شد که مشخصه اش سرگیجه، بی تفاوتی و عدم توجه و پاسخ به محرک خارجی است. تشنج ها ممکن است باعث غش کردن ناگهانی ( و یا اسپاسم در اپیزودهای تونیک، کلونیک و میوکلونیک ) و/یا از دست دادن تعادل شوند و به همین دلیل، این بیماران معمولاً کلاه های ایمنی بر سر می گذارند تا بر اثر زمین خوردن، آسیب مغزی نبینند.
علاوه بر این، کودکان مبتلا به این سندرم از رشد و تکامل آهسته یا حتی متوقف شدهٔ ذهنی - حرکتی و همچنین اختلالات رفتاری رنج می برند.
در فواصل بین تشنج ها، در نوار مغزی این کودکان نمای «امواج آهستهٔ سوزنی ( نوک تیز ) » دیده می شود.
در ایجاد این سندرم، تنها یک علتِ واحد وجود ندارد: در ۲۰٪ مبتلایان، سندرم لنوکس - گستو به دنبال «سندرم وست» پدیدار می شود. [ ۵] این کودکان در سابقهٔ قبلی خود، اسپاسم های نوزادی یا تشنج های موضعی یا فراگیر داشته اند.
شایع ترین نوع سندرم لنوکس - گستو ( ۷۰–۷۸٪ موارد ) ، دلایل ثانویه دارد؛ یعنی می توان یک علت زمینه ای برای آن پیدا کرد. [ ۶] این علل زمینه ای شاملِ انسفالوپاتی یا سایر بیماری ها و اختلالات تکاملی و رشد هستند. دلایل شایع، شاملِ توبروز اسکلروزیس، بیماری های متابولیک مادرزادی، بیماری های التهابی مغز همچون آنسفالیت، مننژیت، توکسوپلاسموز، آسیب های هیپوکسی - ایسکمی و سایر آسیب های مشابه مغزی و ضایعات لوب پیشانی است. در اینگونه مبتلایان، پیش آگهی بیماری، بدتر از آنهایی است که هیچ علتی برای بیماری شان پیدا نشده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسنِ شروع بیماری معمولاً بین ۳ تا ۵ سالگی است، گرچه گاهی ممکن است در سنین کمتر یا بیشتری شروع شود. [ ۳] این بیماری شباهت های زیادی با «سندرم وست» ( اسپاسم نوزادی ) دارد؛ تا آن حد که به نظر می رسد ارتباطی مابین این دو موجود باشد.
تشنج ها به طور روزانه و در چندین نوبت رخ می دهند. این تشنج ها از انواع مختلفی هستند که شایع ترین نوع، «تشنج تونیک» است که در بیشتر از ۹۰٪ مواقع، شبانه است. دومین نوع شایع تشنج ها، «تشنج میوکلونیک» است که بیشتر هنگامِ خستگی شدید رخ می دهد. [ ۴]
تشنج های شایع دیگر، «ابسنس آتیپیک»، «کمپلکس پارشیال»، «موضعی» و «تونیک - کلونیک» است. حدود نیمی از مبتلایان، به بحران صرعی از نوع غیرتشنجی دچار خواهند شد که مشخصه اش سرگیجه، بی تفاوتی و عدم توجه و پاسخ به محرک خارجی است. تشنج ها ممکن است باعث غش کردن ناگهانی ( و یا اسپاسم در اپیزودهای تونیک، کلونیک و میوکلونیک ) و/یا از دست دادن تعادل شوند و به همین دلیل، این بیماران معمولاً کلاه های ایمنی بر سر می گذارند تا بر اثر زمین خوردن، آسیب مغزی نبینند.
علاوه بر این، کودکان مبتلا به این سندرم از رشد و تکامل آهسته یا حتی متوقف شدهٔ ذهنی - حرکتی و همچنین اختلالات رفتاری رنج می برند.
در فواصل بین تشنج ها، در نوار مغزی این کودکان نمای «امواج آهستهٔ سوزنی ( نوک تیز ) » دیده می شود.
در ایجاد این سندرم، تنها یک علتِ واحد وجود ندارد: در ۲۰٪ مبتلایان، سندرم لنوکس - گستو به دنبال «سندرم وست» پدیدار می شود. [ ۵] این کودکان در سابقهٔ قبلی خود، اسپاسم های نوزادی یا تشنج های موضعی یا فراگیر داشته اند.
شایع ترین نوع سندرم لنوکس - گستو ( ۷۰–۷۸٪ موارد ) ، دلایل ثانویه دارد؛ یعنی می توان یک علت زمینه ای برای آن پیدا کرد. [ ۶] این علل زمینه ای شاملِ انسفالوپاتی یا سایر بیماری ها و اختلالات تکاملی و رشد هستند. دلایل شایع، شاملِ توبروز اسکلروزیس، بیماری های متابولیک مادرزادی، بیماری های التهابی مغز همچون آنسفالیت، مننژیت، توکسوپلاسموز، آسیب های هیپوکسی - ایسکمی و سایر آسیب های مشابه مغزی و ضایعات لوب پیشانی است. در اینگونه مبتلایان، پیش آگهی بیماری، بدتر از آنهایی است که هیچ علتی برای بیماری شان پیدا نشده است. [ ۵]
wiki: سندرم لنوکس گستو