سندرم فیتز - هیو - کورتیس ( انگلیسی: Fitz - Hugh–Curtis syndrome ) یا پری هپاتیت ( التهاب دور کبد ) یکی از عوارض نادر بیماری التهابی لگن ( PID ) در زنان است که سبب التهاب کپسول کبد می شود که به نوبهٔ خود منجر به ایجاد چسبندگی در اطراف کبد می گردد. نام این بیماری برگرفته از نامِ خانوادگیِ دو پزشک، «توماس فیتز هیو، جونیور» ( متخصص کبد آمریکایی و استاد دانشگاه پنسیلوانیا ) ، و آرتور هیل کرتیس ( متخصص بیماریهای زنان و استاد این رشته در دانشکدهٔ پزشکی فاینبرگ در دانشگاه نورث وسترن ) است که اولین بار به ترتیب در سال های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۰ این عارضه را گزارش و توصیف کردند.
... [مشاهده متن کامل]
علائم و نشانه های اصلی این بیماری شامل شروع حاد درد شکمی در ربع فوقانی راست ( RUQ ) است که با تنفس، سرفه یا خنده تشدید می شود و ممکن است به شانه راست بزند. هنگام معاینه، معمولاً در لمسِ شکم در سمت راست و بالای آن درد وجود دارد و اگر پزشک دنده های تحتانی محافظت کننده از کبد را دَق کند ( بر روی آن با انگشت ضربه بزند ) بیمار دچار درد آن ناحیه می شود. با کمال تعجب اغلب درد لگنی، ترشحات واژن یا حتی حساسیت حرکتی دهانه رحم وجود ندارد یا فقط اندکی وجود دارد که ممکن است منجر به اشتباه در تشخیص شود. این ممکن است به دلیل عبور باکتری های عفونی از ساختارهای لگنی در مسیرشان به سمت کپسول کبد باشد.
سندرم فیتز - هیو - کورتیس تقریباً منحصراً در زنان رخ می دهد. معمولاً علت آن کلامیدیا تراکوماتیس ( کلامیدیا ) یا نایسریا گونوره آ ( سوزاک ) است، اگرچه باکتری های دیگری مانند باکتریوئیدها، گاردنرلا، اشریشیا کُلی و استرپتوکوک نیز در برخی موارد باعث ایجاد این سندرم می شوند. این پاتوژن های باکتریایی باعث نازک شدن مخاط دهانه رحم می شوند و آنها را قادر به عبور از رحم و لوله های فالوپ می کنند که موجب عفونت و التهاب می شوند. گاهی نیز این التهاب می تواند باعث ایجاد بافت اِسکار بر روی کپسول گلیسون ( کپسول پوشاننده کبد ) شود، لایه نازکی از بافت همبند اطراف کبد را فرا گرفته است.
سونوگرافی شکم معمولاً طبیعی است و چیزی نشان نمی دهد. آزمایش های عملکرد کبد هم معمولاً نرمال یا بدون تغییر خواهند بود چرا که عفونت باقت خودِ کبد ( پارانشیم کبد ) را درگیر نمی کند. اگر سنجش دی - دایمر انجام شود - که اغلب هم در صورت وجود درد پلورتیک بالاتنه انجام می شود - این ماده معمولاً به طور قابل توجهی افزایش می یابد، اما سایر آزمایش های برای آمبولی ریه طبیعی خواهد بود. سی تی اسکن شکم با ماده حاجب ممکن است افزایش جزئی تراکم تصویری کپسول کبد را نشان دهد، اما اگر به گوشزد نشود که به دنبال آن بگردند، ممکن است آن را نادیده بگیرند و متوجه اش نشوند. برای تشخیص باید آزمایش سوزاک و کلامیدیا انجام شود. برای تشخیص این میکروب ها باید یک سواب اِندوسرویکال یا نمونه گیری از بخش تحتانی واژن گرفته شود. آزمایش آنتی بادی به ندرت مورد نیاز است، اما در صورتی که سایر آزمایش ها چیزی را نشان ندهند و هنوز شک زیادی دربارهٔ وجود این عارضه وجود داشته باشد، ممکن است انجامش ضرورت یابد. لاپاروسکوپی نیز به ندرت مورد نیاز است، اما ممکن است زمانی انجام شود که تشخیص نامشخص باشد و ممکن است چسبندگی های صفاق جداری به کبد را که شبیه به «سیم گیتار» هستند، نشان دهد.
... [مشاهده متن کامل]
علائم و نشانه های اصلی این بیماری شامل شروع حاد درد شکمی در ربع فوقانی راست ( RUQ ) است که با تنفس، سرفه یا خنده تشدید می شود و ممکن است به شانه راست بزند. هنگام معاینه، معمولاً در لمسِ شکم در سمت راست و بالای آن درد وجود دارد و اگر پزشک دنده های تحتانی محافظت کننده از کبد را دَق کند ( بر روی آن با انگشت ضربه بزند ) بیمار دچار درد آن ناحیه می شود. با کمال تعجب اغلب درد لگنی، ترشحات واژن یا حتی حساسیت حرکتی دهانه رحم وجود ندارد یا فقط اندکی وجود دارد که ممکن است منجر به اشتباه در تشخیص شود. این ممکن است به دلیل عبور باکتری های عفونی از ساختارهای لگنی در مسیرشان به سمت کپسول کبد باشد.
سندرم فیتز - هیو - کورتیس تقریباً منحصراً در زنان رخ می دهد. معمولاً علت آن کلامیدیا تراکوماتیس ( کلامیدیا ) یا نایسریا گونوره آ ( سوزاک ) است، اگرچه باکتری های دیگری مانند باکتریوئیدها، گاردنرلا، اشریشیا کُلی و استرپتوکوک نیز در برخی موارد باعث ایجاد این سندرم می شوند. این پاتوژن های باکتریایی باعث نازک شدن مخاط دهانه رحم می شوند و آنها را قادر به عبور از رحم و لوله های فالوپ می کنند که موجب عفونت و التهاب می شوند. گاهی نیز این التهاب می تواند باعث ایجاد بافت اِسکار بر روی کپسول گلیسون ( کپسول پوشاننده کبد ) شود، لایه نازکی از بافت همبند اطراف کبد را فرا گرفته است.
سونوگرافی شکم معمولاً طبیعی است و چیزی نشان نمی دهد. آزمایش های عملکرد کبد هم معمولاً نرمال یا بدون تغییر خواهند بود چرا که عفونت باقت خودِ کبد ( پارانشیم کبد ) را درگیر نمی کند. اگر سنجش دی - دایمر انجام شود - که اغلب هم در صورت وجود درد پلورتیک بالاتنه انجام می شود - این ماده معمولاً به طور قابل توجهی افزایش می یابد، اما سایر آزمایش های برای آمبولی ریه طبیعی خواهد بود. سی تی اسکن شکم با ماده حاجب ممکن است افزایش جزئی تراکم تصویری کپسول کبد را نشان دهد، اما اگر به گوشزد نشود که به دنبال آن بگردند، ممکن است آن را نادیده بگیرند و متوجه اش نشوند. برای تشخیص باید آزمایش سوزاک و کلامیدیا انجام شود. برای تشخیص این میکروب ها باید یک سواب اِندوسرویکال یا نمونه گیری از بخش تحتانی واژن گرفته شود. آزمایش آنتی بادی به ندرت مورد نیاز است، اما در صورتی که سایر آزمایش ها چیزی را نشان ندهند و هنوز شک زیادی دربارهٔ وجود این عارضه وجود داشته باشد، ممکن است انجامش ضرورت یابد. لاپاروسکوپی نیز به ندرت مورد نیاز است، اما ممکن است زمانی انجام شود که تشخیص نامشخص باشد و ممکن است چسبندگی های صفاق جداری به کبد را که شبیه به «سیم گیتار» هستند، نشان دهد.
