سندرم شوک سمی

سندرم شوک سمی ( TSS ) یا شوک توکسیک ( به انگلیسی: Toxic shock syndrome ) یک بیماری ناشی از سموم باکتریایی است. علائم آن ممکن است شامل تب، بثورات پوستی، پوست پوستی شدن و فشار خون پایین باشد. همچنین ممکن است نشانه های مربوط به عفونت خاص زمینه ای مانند ورم پستان، عفونت استخوان، التهاب غلاف نکروزان یا سینه پهلو نیز بروز کند.
TSS به وسیله باکتریهای نوع استرپتوکوک پیوژنز یا استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می شود. سندرم شوک سمی استرپتوکوکی، گاهی با عنوان سندرم سمی شوک مانند ( TSLS ) شناخته می شود. مکانیزم عمومی این بیماری شامل تولید سوپرآنتی ژن ها است که در طی یک عفونت استرپتوکوکی مهاجم یا عفونت استافیلوکوکی موضعی اتفاق می افتد. استفاده از تامپون ها یکی از علل رایج عفونت استافیلوکوکی است که باعث ضایعات پوستی در کودکان می شود. تشخیص این بیماری معمولاً بر اساس علائم انجام می شود.
علائم سندرم شوک سمی ( TSS ) به علت اصلی آن بستگی دارد. TSS ناشی از عفونت باکتری استافیلوکوکوس اورئوس معمولاً با علائم و نشانه هایی از قبیل تب بالا، فشار خون پایین، اختلال خواب و سردرگمی همراه است که می تواند به سرعت به گیجی، کما و نارسایی های متعدد منتهی شود. بثورات مشخصه که اغلب در اوایل بیماری مشاهده می شود، شبیه آفتاب سوختگی است و می تواند هر منطقه ای از بدن شامل لب ها، دهان، چشم ها، کف دست ها و پاها را شامل شود. در بیمارانی که در مرحله اولیه عفونت قرار میگیرند، بثورات پس از ۱۰ تا ۲۱ روز خیس ( آبدار ) میشوند.
در مقابل، STSS ناشی از باکتری استرپتوکوک پیوژنز، یا TSLS، به طور معمول در افراد مبتلا به عفونت های پوستی باکتریایی پدیدار می شود. این افراد اغلب درد شدید در محل عفونت پوستی را تجربه می کنند و پس از آن، پیشرفت سریع علائم همان طور که در بالا برای TSS شرح داده شده رخ می دهد. در مقایسه با TSS ناشی از استافیلوکوک، TSS استرپتوکوکی اغلب شامل یک آفتاب سوختگی است.
برای سندرم شوک استافیلوکوکی، تشخیص بر اساس معیارهای CDC تعریف شده است که به شرح زیر است:[ ۳]
• دمای بدن> ۳۸٫۹ درجه سلسیوس ( ۱۰۲٫۲ درجه فارنهایت )
• فشار خون کمتر از ۹۰ میلی متر جیوه
• علائم پوستی پراکنده
• پوست پوستی شدن ( به خصوص در کف دست و پا ) ۱ تا ۲ هفته پس از شروع
• درگیرشدن سه ارگان یا بیشتر:
• دستگاه گوارش ( استفراغ، اسهال )
• عضلات: درد ماهیچه شدید یا سطح کراتین فسفوکیناز حداقل دو برابر میزان معمول.
• کم خونی غشای مخاط ( واژینال، دهان و مفاصل )
• نارسایی کلیه ( کراتینین> ۲ برابر حد طبیعی )
• التهاب کبدی ( بیلی روبین، AST یا ALT ۲ برابر حد طبیعی )
• تعداد پلاکتهای پائین ( شمارش پلاکتی < ۱۰۰٬۰۰۰ / میلی متر )
• درگیری سیستم عصبی مرکزی ( سردرگمی بدون یافته های عصبی مرکزی )
• نتایج منفی:
• کشت خون، گلو و CSF برای باکتری های دیگر ( علاوه بر S. aureus )
• سرولوژی منفی عفونت ریکتیسا، لپتوسپیروز و سرخک