سندرم ساوانت ( به فرانسوی: Syndrome du savant ) , [ ۵] یا ساوانتیسم، شرایطی است که در آن افرادی با ناتوانی ذهنی واضح، قابلیت های مشخصی فراتر از حد متوسط نشان می دهند. مهارت هایی که مبتلایان به این سندرم معمولاً بروز می دهند، بیشتر در ارتباط با حافظه است و می تواند شامل محاسبات سریع، علم پزشکی، توانایی هنری، نقشه نگاری یا توانایی در موسیقی باشد. معمولاً فقط یک مهارت وجود دارد.
افراد مبتلا به این شرایط عموماً دچار اختلالات عصبی تکاملی از قبیل اختلال اوتیسم یا آسیب مغزی هستند. تقریباً نیمی از موارد دچار اوتیسم بوده که به آن ها ساوانت اوتیسمی گفته می شود. با اینکه این شرایط معمولاً در کودکی ظهور می کند، اما در برخی موارد در بزرگسالی ایجاد می شوند. این شرایط در دی اس ام - ۵ به عنوان بیماری روانی شناخته نشده است. ( هیچگونه بیماری روانیDSM - 5 به نام ساوانت وجود ندارد )
این نوع بیماری یک نوع اختلال عصبی است. این شرایط بسیار نادر است. یک برآورد نشان می دهد که تقریباً در هر یک میلیون نفر، یک نفر به آن دچار می شود. ( یعنی به طور تقریبی۸۰ نفر در ایران به این سندرم مبتلا هستند ) . موارد مبتلایان مؤنث نیز بسیار نادرتر از مبتلایان مذکر است. اولین مورد از این شرایط در سال ۱۷۸۳ گزارش شده است. از هر ۱۰ تا ۲۰۰ نفر اوتیسمی، یک نفر دچار سطوح مختلف از اوتیسم ساوانت است. سریال ترکی دکتر معجزه گر به این اختلال عصبی به صورت جدی پرداخته است. برآورد می شود که در حال حاضر کمتر از صد فرد مبتلا به ساوانت با مهارت های فوق طبیعی وجود داشته باشد.
مهارت های ساوان معمولاً در یک یا چندین حوزه از پنج حوزهٔ اصلی بروز می کند: هنر، حافظه، ریاضی، توانایی موسیقی و دستکاری تصویری.
با وجود اینکه این بیماری تشخیص پزشکی ندارد، ولی محقق دارولد ترفرت این سندرم را ارثی یا ژنتیکی می داند.
با توجه به نظریهٔ ترفرت، تقریباً نیمی از مبتلیان به سندرم ساوان، از اوتیسم رنج می برند، در حالی که نیمهٔ دیگر به بیماری های عقب ماندگی ذهنی، بیماری های توسعه، ناهنجاری های مغزی یا بیماری هایی نظیر شیزوفرنی دچار هستند. او می گوید، همهٔ این کسانی که اوتیسم دارند، ساوان نیستند و برعکس این قضیه هم صادق است. دیگر دانشمندان ردپاهای این دو سندرم ( اوتیسم و ساوانتیسم ) را به هم ربط می دهند، [ ۶] یا نظریه های قبلی در مورد جزیره ای بودن ( خاص ) بودن ساوان را رد کرده اند. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفافراد مبتلا به این شرایط عموماً دچار اختلالات عصبی تکاملی از قبیل اختلال اوتیسم یا آسیب مغزی هستند. تقریباً نیمی از موارد دچار اوتیسم بوده که به آن ها ساوانت اوتیسمی گفته می شود. با اینکه این شرایط معمولاً در کودکی ظهور می کند، اما در برخی موارد در بزرگسالی ایجاد می شوند. این شرایط در دی اس ام - ۵ به عنوان بیماری روانی شناخته نشده است. ( هیچگونه بیماری روانیDSM - 5 به نام ساوانت وجود ندارد )
این نوع بیماری یک نوع اختلال عصبی است. این شرایط بسیار نادر است. یک برآورد نشان می دهد که تقریباً در هر یک میلیون نفر، یک نفر به آن دچار می شود. ( یعنی به طور تقریبی۸۰ نفر در ایران به این سندرم مبتلا هستند ) . موارد مبتلایان مؤنث نیز بسیار نادرتر از مبتلایان مذکر است. اولین مورد از این شرایط در سال ۱۷۸۳ گزارش شده است. از هر ۱۰ تا ۲۰۰ نفر اوتیسمی، یک نفر دچار سطوح مختلف از اوتیسم ساوانت است. سریال ترکی دکتر معجزه گر به این اختلال عصبی به صورت جدی پرداخته است. برآورد می شود که در حال حاضر کمتر از صد فرد مبتلا به ساوانت با مهارت های فوق طبیعی وجود داشته باشد.
مهارت های ساوان معمولاً در یک یا چندین حوزه از پنج حوزهٔ اصلی بروز می کند: هنر، حافظه، ریاضی، توانایی موسیقی و دستکاری تصویری.
با وجود اینکه این بیماری تشخیص پزشکی ندارد، ولی محقق دارولد ترفرت این سندرم را ارثی یا ژنتیکی می داند.
با توجه به نظریهٔ ترفرت، تقریباً نیمی از مبتلیان به سندرم ساوان، از اوتیسم رنج می برند، در حالی که نیمهٔ دیگر به بیماری های عقب ماندگی ذهنی، بیماری های توسعه، ناهنجاری های مغزی یا بیماری هایی نظیر شیزوفرنی دچار هستند. او می گوید، همهٔ این کسانی که اوتیسم دارند، ساوان نیستند و برعکس این قضیه هم صادق است. دیگر دانشمندان ردپاهای این دو سندرم ( اوتیسم و ساوانتیسم ) را به هم ربط می دهند، [ ۶] یا نظریه های قبلی در مورد جزیره ای بودن ( خاص ) بودن ساوان را رد کرده اند. [ ۷]
wiki: سندرم ساوان