سندرم حاد کرونری

سندرم حاد کرونری ( ACS ) مجموعه ای از علائم و نشانه های بیماری است که به دلیل کاهش جریان خون در شریان های کرونری به وجود می آید. در این سندروم بخشی از عضله قلب قادر نیست به درستی کار کند یا از کار می افتد. [ ۱] [ ۲]
شایع ترین و متداول ترین علامت این سندرم، درد در مرکز قفسه سینه است که اغلب به شانه چپ یا زاویه ای از فک سرایت می کند، حالت له کننده دارد، مرکزی و همراه با حالت تهوع و تعریق است. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم حاد کرونری علائمی غیر از درد قفسه سینه دارند. این مسئله به ویژه در زنان، افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری دیابت، مشاهده می شود. [ ۳]
سندرم حاد کرونری بسته به طول مدت علائم، وجود تغییرات ECG و نتایج آزمایش خون به سه دسته تقسیم می شود:
• انفارکتوس میوکارد با ارتفاع ST ( STEMI، ۳۰٪ )
• انفارکتوس میوکارد با افزایش ST ( NSTEMI، ۲۵٪ )
• آنژین ناپایدار ( ۳۸٪ ) .
به طور کلی، زمانی که علائم برای کمتر از ۳۰ دقیقه بروز داده می شود، این سندروم آنژین ناپایدار تلقی خواهد شد. زمانی که علائم بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد، تشخیص آن آنفارکتوس حاد میوکارد است. ACS باید از سندروم دیگری به نام آنژین پایدار که در حین فعالیت بدنی یا استرس ایجاد می شود و در حالت استراحت برطرف می گردد، تمایز داده شود. برخلاف آنژین پایدار، آنژین ناپایدار به طور ناگهانی، اغلب در حالت استراحت یا با کمترین تقلا، یا با درجات کمتری از فشار نسبت به آنژین قبلی فرد ( "آنژین کرسندو" ) پدید می آید. آنژین تازه به وجود آمده نیز آنژین ناپایدار در نظر گرفته می شود، زیرا نشان دهنده یک مشکل جدید در شریان کرونر است. [ ۴]