سَندرُم تُخمدان پُلی کیستیک یا نشانگان تخمدان پُرکیستی شایع ترین اختلالات غدد درون ریز ( آندوکرینوپاتی ) در زنان و شایع ترین علت نازایی ناشی از عدم تخمک گذاری می باشد.
نامگذاری این سندرم به دلیل وجود تخمدان های بزرگ محتوی تعداد زیادی کیست کوچک ( در اغلب زنان مبتلا و نه در همه ) است که در لایه بیرونی هر تخمدان قرار گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
زنان مبتلا به این بیماری علایم شایعی مانند اختلالات قاعدگی ( به خصوص خون روش گاهگاهی ( الیگومنوره ) ) ، علایم هیپرآندروژنیسم مانند پرمویی ( هیرسوتیسم ) و آکنه، ریزش مو و نازایی دارند. بیماران در معرض عوارض جدی مانند افزایش خطر سرطان آندومتر و پستان، دیس لیپیدمی، هیپرتانسیون، بیماری های قلبی و عروقی و دیابت می باشند. شیوع چاقی و دیس لیپیدمی در مبتلایان به PCOS بیشتر از زنان سالم می باشد. ۴۰ درصد زنان مبتلا، دچار چاقی مفرط و ۷۵ درصدشان نازا می باشند.
این بیماری تقریباً در ۶ تا ۱۰ درصد همه زنانی که در سنین باروری می باشند دیده می شود. علت بیماری مزبور مشخص نیست اما محققان بر این باورند که عوامل ارثی و دیابت و به ندرت استفاده از داروهای تیروئید همچون متی مازول در ظهور آن نقش دارند.
قاعدگی های نا منظم، رشد موهای زاید، جوش های پوستی ( آکنه ) و چاقی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می شود. این عارضه می تواند در نوجوانی با دوره های قاعدگی نامنظم مشخص گردد یا اینکه بعدها به دنبال افزایش وزن یا مشکل در باروری تشخیص داده شود.
علت دقیق سندرم تخمدان پلی کیستیک هنوز ناشناخته است. زنان مبتلا ممکن است به دلیل مشکلات به وجود آمده در تخمک گذاری، برای باردار شدن با مشکل مواجه شوند. تشخیص زودهنگام و شروع درمان می تواند به پیشگیری عوارض طولانی مدت آن مثل دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی و سکته کمک کند.
شواهد سونوگرافی تخمدان پلی کیستیک ( افزایش حجم تخمدان به بیش از ۹ میلی لیتر، وجود کیستهای ۲–۸ میلی متری به تعداد ۱۰ یا بیشتر در هر تخمدان و افزایش دانسیته استرومای رحم ( هایپرپلازی آندومتر ) ) هستند.
اختلالات متابولیکی از جمله افزایش سطح سرمی هورمون های LH، تستوسترون، انسولین، پرولاکتین و مقاومت به انسولین در این بیماری شایع است.
درمان با کلومیفن، قرص های خوراکی ضدبارداری، گنادوتروپین ها آگونیست های GNRH، مصرف هم زمان کلسیم و ویتامین D و رژیم لاغری می باشد. در موارد مقاوم لاپاراسکوپی انجام می شود.
نامگذاری این سندرم به دلیل وجود تخمدان های بزرگ محتوی تعداد زیادی کیست کوچک ( در اغلب زنان مبتلا و نه در همه ) است که در لایه بیرونی هر تخمدان قرار گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
زنان مبتلا به این بیماری علایم شایعی مانند اختلالات قاعدگی ( به خصوص خون روش گاهگاهی ( الیگومنوره ) ) ، علایم هیپرآندروژنیسم مانند پرمویی ( هیرسوتیسم ) و آکنه، ریزش مو و نازایی دارند. بیماران در معرض عوارض جدی مانند افزایش خطر سرطان آندومتر و پستان، دیس لیپیدمی، هیپرتانسیون، بیماری های قلبی و عروقی و دیابت می باشند. شیوع چاقی و دیس لیپیدمی در مبتلایان به PCOS بیشتر از زنان سالم می باشد. ۴۰ درصد زنان مبتلا، دچار چاقی مفرط و ۷۵ درصدشان نازا می باشند.
این بیماری تقریباً در ۶ تا ۱۰ درصد همه زنانی که در سنین باروری می باشند دیده می شود. علت بیماری مزبور مشخص نیست اما محققان بر این باورند که عوامل ارثی و دیابت و به ندرت استفاده از داروهای تیروئید همچون متی مازول در ظهور آن نقش دارند.
قاعدگی های نا منظم، رشد موهای زاید، جوش های پوستی ( آکنه ) و چاقی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مشاهده می شود. این عارضه می تواند در نوجوانی با دوره های قاعدگی نامنظم مشخص گردد یا اینکه بعدها به دنبال افزایش وزن یا مشکل در باروری تشخیص داده شود.
علت دقیق سندرم تخمدان پلی کیستیک هنوز ناشناخته است. زنان مبتلا ممکن است به دلیل مشکلات به وجود آمده در تخمک گذاری، برای باردار شدن با مشکل مواجه شوند. تشخیص زودهنگام و شروع درمان می تواند به پیشگیری عوارض طولانی مدت آن مثل دیابت نوع ۲، بیماری های قلبی و سکته کمک کند.
شواهد سونوگرافی تخمدان پلی کیستیک ( افزایش حجم تخمدان به بیش از ۹ میلی لیتر، وجود کیستهای ۲–۸ میلی متری به تعداد ۱۰ یا بیشتر در هر تخمدان و افزایش دانسیته استرومای رحم ( هایپرپلازی آندومتر ) ) هستند.
اختلالات متابولیکی از جمله افزایش سطح سرمی هورمون های LH، تستوسترون، انسولین، پرولاکتین و مقاومت به انسولین در این بیماری شایع است.
درمان با کلومیفن، قرص های خوراکی ضدبارداری، گنادوتروپین ها آگونیست های GNRH، مصرف هم زمان کلسیم و ویتامین D و رژیم لاغری می باشد. در موارد مقاوم لاپاراسکوپی انجام می شود.
