سنداره

لغت نامه دهخدا

سنداره. [ س َ / س ِ رَ / رِ ] ( اِ ) حرامزاده. ( برهان ) ( آنندراج ). بچه بی پدر چون سرراهی یا با چندین پدر. ولدالزناء. سند. سندره. رجوع به سند، سندره و سنده شود.

فرهنگ عمید

= سِند

پیشنهاد کاربران

بپرس