سند تاریخی

اسناد تاریخی اسنادی هستند که حاوی اطلاعات مهم تاریخی دربارهٔ یک شخص، مکان یا رویداد بوده و می توانند به عنوان منابع دست اول برای روش شناسی تاریخی به کار روند.
اسناد تاریخی می تواند مدارک، قوانین، گزارش نبردها ( که اغلب توسط گروه پیروز یا افرادی که دیدگاه خود را به اشتراک می گذارند ) یا سوءاستفاده های افراد یا گروه های بانفوذ و قدرتمند باشد. اگرچه این اسناد دارای اهمیت تاریخی هستند، اما جزئیات زندگی روزمره مردم عادی یا نحوه عملکرد جامعه را بیان نمی کنند. مردم شناسان، مورخان و باستان شناسان عموماً بیشتر به اسنادی علاقه مند هستند که زندگی روزمره مردم عادی را توصیف می کنند، و نشان می دهند که آن ها چه می خوردند، چگونه زندگی می کنند، و تعامل شان با سایر اعضای خانواده و گروه های اجتماعی، و حالات روحی آن ها چگونه بوده است. این اطلاعات به آن ها اجازه می دهد تا تلاش کنند تا نحوه عملکرد جامعه را در هر زمان خاص از تاریخ درک و توصیف کنند. [ ۱] استرابون یونانی نمونه های خوبی از اسناد تاریخی از «مردم عادی» ارائه داده است.
بسیاری از اسنادی که امروزه تولید می شوند، مانند نامه های شخصی، تصاویر، قراردادها، روزنامه ها و مدارک پزشکی، در آینده اسناد تاریخی ارزش مندی به حساب خواهند آمد. البته بسیاری از آن ها در آینده از بین خواهند رفت، زیرا یا بر روی کاغذ معمولی با طول عمر محدود چاپ می شوند، یا حتی در فرمت های دیجیتال ذخیره می شوند، و با گذشت زمان ممکن است مخدوش شوند.
برخی از شرکت ها و نهادهای دولتی با در نظر گرفتن مسائل مربوط به حفظ و نگهداری و چاپ اسناد به گونه ای که احتمال بقای آن ها را افزایش می دهد، یا طبقه بندی اسناد منتخب، در تلاش هستند تا تعداد اسنادی را که در گذر زمان ممکن است از بین بروند را در کپسول های زمان یا سایر محیط های ذخیره سازی خاص ( اطلاعات ) حفظ کنند.