سنخ
/senx/
مترادف سنخ: دسته، صنف، طبقه، قماش، گروه، قسم، گونه، نوع، اصل، بن، بیخ، بنیاد
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
سنخ. [ س َ ن ِ ] ( ع ص ) تبناک : بلد سنخ ؛ شهر تبناک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
سنخ. [ س َ ] ( اِ ) نمک طعام. ( برهان ) ( آنندراج ). || چرک وریم که عربان وسخ گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). شوخ.
سنخ. [ س ِ ] ( ع اِ ) بیخ و بن دندان. ج ، اسناخ ، سنوخ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بن دندان و اصل آن. جای رستن دندان بن دندان. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ). || بیخ و اصل و ماده هر چیز. ( برهان ). اصل مردم. بیخ و اصل هر چیزی. || بن پیکان. ( مهذب الاسماء ). || گونه. از این سنخ. از این گونه. از این قرار. || تیزی و شدت تب.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - بن دندان . ۲ - اصل بن بنیاد جمع : اسناخ سنوخ . ۳ - نوع جنس : از سنخ علما نیست .
بیخ و بن دندان . جمع اسناخ و سنوخ
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
گویش مازنی
مترادف ها
جور، گروه، دسته، طبقه، نوع، رده، رسته، زمره، کلاس، سنخ، هماموزگان
پیشنهاد کاربران
سِنخ همان سنه ( سالیان ) است که مانند" سه راه" که به "سرخس "گراییده است به روندِ" پرگویی" به " سنخ " گراییده است.
صنخژ:مکار حق است در سایه زیرکی وارد میشود
سینیخ یا سنخ در ترکی یعنی شکستگی
سنخچی یعنی اورتوپد سنتی
سنخچی یعنی اورتوپد سنتی
سَنْخ: بنیاد، اصل.
در معنایِ گونه و نوع هم بکار می رود.
جمع آن هم می شود، سُنوخ، اَسناخ.
در معنایِ گونه و نوع هم بکار می رود.
جمع آن هم می شود، سُنوخ، اَسناخ.