سنجیده گفتار. [ س َ دَ / دِ گ ُ ] ( ص مرکب ) آنکه گفتار موزون دارد. ( آنندراج ). که با سخن اندیشیده و نیک سگالیده است. پخته سخن : چو آید در سخن لعل لب سنجیده گفتارش ز بی مغزی گهر بر روی دریا چون حباب افتد.صائب ( از آنندراج ).