سنجش نور (عکاسی). حالت سنجش نور ( در عکاسی ) برای دوربین مشخص می کند که از چه تنظیماتی برای انتخاب صحیح حجم نور مورد نیاز برای گرفتن عکس استفاده کند. زمان نوردهی، اندازه روزنه دیافراگم و حساسیت فیلم یا سنسور بر اساس حجم نور مورد نیاز محاسبه می شوند. روشها و فنون مختلفی در طول تاریخ عکاسی برای سنجش نور استفاده شده اند که متدوالترین آنها در حال حاضر اندازه گیری تابشی ( incident metering ) و اندازه گیری بازتابشی ( reflective metering ) هستند.
اکثر دوربین هایی که دارای قابلیت سنجش نور هستند، از راه اندازه گیری نور بازتابش شده از موضوع عکس و استفاده از محاسبات برنامه ریزی شده، مقدار حجم نور مورد نیاز عکس را تشخیص می دهند. این روش های مختلف محاسبه می توانند بر اساس نوع موضوع عکس و نور موجود در محیط برای تشخیص میزان نور مورد نیاز مناسب یا غیرمناسب باشند. فهرست ذیل روش های متداول برای سنجش نور بازتابش شده را معرفی می کند:
• روش نقطه ای
• روش طرح دار
• روش چندقسمتی
• روش میانگین
• روش میانگین با گرایش به سمت مرکز
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاکثر دوربین هایی که دارای قابلیت سنجش نور هستند، از راه اندازه گیری نور بازتابش شده از موضوع عکس و استفاده از محاسبات برنامه ریزی شده، مقدار حجم نور مورد نیاز عکس را تشخیص می دهند. این روش های مختلف محاسبه می توانند بر اساس نوع موضوع عکس و نور موجود در محیط برای تشخیص میزان نور مورد نیاز مناسب یا غیرمناسب باشند. فهرست ذیل روش های متداول برای سنجش نور بازتابش شده را معرفی می کند:
• روش نقطه ای
• روش طرح دار
• روش چندقسمتی
• روش میانگین
• روش میانگین با گرایش به سمت مرکز
wiki: سنجش نور (عکاسی)