سنجش فروسرخ در مارها

توانایی درک تابش گرمایی فروسرخ به طور مستقل در دو گروه مختلف از مارها، یکی از خانواده های اژدرماران ( بوآها ) و پایتونان ( پایتون ها ) و دیگری از خانواده Crotalinae ( افعی های رخ چاله ای ) تکامل یافته است. چیزی که معمولاً اندام رخ چاله نامیده می شود به این جانوران اجازه می دهد اساساً گرمای تابشی را در طول موج های بین ۵ تا ۳۰ میکرومتر را ببینند[ ۱] حس فروسرخ پیشرفته تر افعی های رخ چاله به این جانوران اجازه می دهد که حتی در نبود نور به طعمه ضربه بزنند و اجسام گرم را از فاصله چند متری تشخیص دهند. [ ۲] [ ۳] در گذشته تصور می شد که این اندام ها عمدتاً به عنوان آشکارساز طعمه تکامل یافته اند، اما شواهد اخیر نشان می دهد که ممکن است در تنظیم حرارت و تشخیص شکارچی نیز استفاده شود و آن را به یک اندام حسی چندمنظوره بیشتر از آنچه که تصور می شد تبدیل می کند. [ ۴] [ ۵]