سَنجر تهرانی، محمدتقی ( ـ۱۳۲۹ق)
معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ زند در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی خان سپهر بود. در روزگار ناصرالدین شاه قاجار به دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال ها با بزرگان ادب و علمای آن جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: دستور سخن در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛ کارستان اتفاق به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ قصاید سنجر (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ دیوان سنجر؛ ترجمۀ تاریخ عینی از ترکی به فارسی.
معروف به میرزا عبدالعطوف، ادیب، شاعر و مترجم ایرانی. از طایفۀ زند در قزوین و شاگرد میرزا محمدتقی خان سپهر بود. در روزگار ناصرالدین شاه قاجار به دلایلی نامعلوم ترک میهن کرد و به ترتیب به استانبول، مدینه و سرانجام به هندوستان رفت. به شهرهای گوناگون هند سفر کرد و در آن سال ها با بزرگان ادب و علمای آن جا آشنایی و دوستی یافت. از آثارش: دستور سخن در قواعد و دستور زبان فارسی (حیدرآباد دکن، ۱۲۹۶ق)؛ کارستان اتفاق به نظم و نثر فارسی در فواید اتحاد میان ایران و عثمانی (پتنا، ۱۳۱۵ق)؛ قصاید سنجر (لکنو، ۱۳۰۶ق)؛ دیوان سنجر؛ ترجمۀ تاریخ عینی از ترکی به فارسی.
wikijoo: سنجر_تهرانی،_محمدتقی_(_ـ۱۳۲۹ق)