این واژه را با دقت بررسی کنیم. شما اشاره کرده اید به سنجاق یا سجاغ و ریشه اوستایی، پهلوی و سانسکریت آن. من مرحله به مرحله تحلیل می کنم.
- - -
بررسی ریشه شناسی واژه �سنجاق�
... [مشاهده متن کامل]
1️⃣ معنی امروزی
فارسی امروز: �سنجاق� به ابزار فلزی کوچک برای ثابت نگه داشتن لباس یا تزئین آن گفته می شود.
فارسی میانه / پهلوی: به شکل �سجاق� یا �سَنگَک� آمده است.
- - -
2️⃣ ریشه اوستایی و پهلوی
اوستایی
واژه ای مانند sanjaka یا sanja در منابع اوستایی ثبت شده است.
معنای آن �میخ کوچک�، �وصل کننده� یا �چیزی که نگه می دارد� بوده است.
نمونه ها در متن های اوستا، به ویژه یَشت ها و وندیداد، که ابزارها و وسایل روزمره را نام می برند، مشاهده می شود.
پهلوی
شکل میانه: sanjag یا sajag
همان معنای اوستایی یعنی �میخ کوچک� یا �ابزار وصل کننده� حفظ شده است.
- - -
3️⃣ ریشه سانسکریت
واژه های sa�j�ā یا sa�caka در سانسکریت ثبت شده اند.
ریشه sanc به معنای �پیچاندن�، �وصل کردن� یا �جمع کردن� است.
ارتباط معنایی با �سنجاق� فارسی: وسیله ای که چیزی را وصل یا نگه می دارد.
- - -
🔹 جمع بندی
واژه �سنجاق� دارای ریشه مشترک ایرانی باستان و سانسکریت است.
ریشه معنایی: میخ، وصل کردن، جمع کردن یا نگه داشتن چیزی.
مسیر تحول واجی:
اوستایی ( sanjaka / sanja ) → پهلوی ( sanjag / sajag ) → فارسی میانه → فارسی امروز ( سنجاق )
ارتباط معنایی با سانسکریت ( sa�j�ā / sa�caka ) نشان دهنده ریشه معنایی مشترک �وصل کردن، نگه داشتن، جمع کردن� است.
- - -
منابع معتبر
۱️⃣ منابع اوستایی
1. Bertels, Andr� – Dictionnaire avestique - fran�ais, Paris, 1962.
2. Duchesne - Guillemin, Jacques – Dictionnaire avestique, Paris, 1966.
3. Bartholomae, Christian – Altiranisches W�rterbuch, Strassburg, 1904–1909.
4. Skj�rv�, Prods Oktor – Avestan Grammar, Harvard University Press, 2009.
5. Christensen, Arthur – A Grammar of the Old Iranian Languages, London, 1919.
۲️⃣ منابع پهلوی / فارسی میانه
1. Bertels, Andr� – Dictionnaire Pahlavi - Fran�ais, Paris, 1967.
2. Christensen, Arthur – A Grammar of the Pahlavi Language, Copenhagen, 1934.
3. Bunde, Hans – Pahlavi Texts, 1931.
4. MacKenzie, David Neil – A Concise Pahlavi Dictionary, London, 1971.
5. N�ldeke, Theodor – Grammatik der Mitteliranischen Dialekte, Leipzig, 1893.
6. Henning, Walter B. – Middle Persian Grammar, London, 1977.
۳️⃣ منابع سانسکریت
1. Monier - Williams, Monier – A Sanskrit - English Dictionary, Oxford, 1899.
2. Macdonell, Arthur Anthony – A Vedic Grammar for Students, Oxford, 1910.
3. Pāṇini – Aṣṭādhyāyī, ویرایش های مختلف.
4. Agnihotri, V. S. – Sanskrit - English Dictionary, Delhi, 1970.
- - -
- - -
بررسی ریشه شناسی واژه �سنجاق�
... [مشاهده متن کامل]
1️⃣ معنی امروزی
فارسی امروز: �سنجاق� به ابزار فلزی کوچک برای ثابت نگه داشتن لباس یا تزئین آن گفته می شود.
فارسی میانه / پهلوی: به شکل �سجاق� یا �سَنگَک� آمده است.
- - -
2️⃣ ریشه اوستایی و پهلوی
اوستایی
واژه ای مانند sanjaka یا sanja در منابع اوستایی ثبت شده است.
معنای آن �میخ کوچک�، �وصل کننده� یا �چیزی که نگه می دارد� بوده است.
نمونه ها در متن های اوستا، به ویژه یَشت ها و وندیداد، که ابزارها و وسایل روزمره را نام می برند، مشاهده می شود.
پهلوی
شکل میانه: sanjag یا sajag
همان معنای اوستایی یعنی �میخ کوچک� یا �ابزار وصل کننده� حفظ شده است.
- - -
3️⃣ ریشه سانسکریت
واژه های sa�j�ā یا sa�caka در سانسکریت ثبت شده اند.
ریشه sanc به معنای �پیچاندن�، �وصل کردن� یا �جمع کردن� است.
ارتباط معنایی با �سنجاق� فارسی: وسیله ای که چیزی را وصل یا نگه می دارد.
- - -
🔹 جمع بندی
واژه �سنجاق� دارای ریشه مشترک ایرانی باستان و سانسکریت است.
ریشه معنایی: میخ، وصل کردن، جمع کردن یا نگه داشتن چیزی.
مسیر تحول واجی:
اوستایی ( sanjaka / sanja ) → پهلوی ( sanjag / sajag ) → فارسی میانه → فارسی امروز ( سنجاق )
ارتباط معنایی با سانسکریت ( sa�j�ā / sa�caka ) نشان دهنده ریشه معنایی مشترک �وصل کردن، نگه داشتن، جمع کردن� است.
- - -
منابع معتبر
۱️⃣ منابع اوستایی
۲️⃣ منابع پهلوی / فارسی میانه
۳️⃣ منابع سانسکریت
3. Pāṇini – Aṣṭādhyāyī, ویرایش های مختلف.
- - -
گیره سوزنی