سنتز پیریدین بوگر

سنتز پیریدین بوگر ( به انگلیسی: Boger pyridine synthesis ) یک روش سنتز حلقه زایی برای تشکیل پیریدینها است که به افتخار شیمیدان آمریکایی دال ال. بوگر، که برای اولین بار این سنتز را در سال ۱۹۸۱ توصیف نمود، نامگذاری شده است. [ ۱] این واکنش نوعی از واکنش دیلز–آلدر نیازمند الکترون معکوس است که در آن یک انامین با یک ۴٬۲٬۱ - تری آزین واکنش داده و هسته پیریدین را تشکیل می دهد. [ ۲] [ ۳] این واکنش به صورت ویژه برای دستیابی به پیریدین هایی مفید است که سنتز آنها از طریق روش های دیگر دشوار یا غیرممکن است و همچنین در سنتز جامع فراورده های طبیعی پیچیده استفاده می شود. [ ۴]
انامین عموماً از آمین کاتالیزوری ( مانند پیرولیدین ) و یک کتون به صورت درجا ( in situ ) تولید می شود. سپس آنامین به عنوان دی ان دوست با ۴٬۲٬۱ - تری آزین واکنش نشان می دهد. ترکیب اولیه به دست آمده نیتروژن خود را دفع می کند و پیریدین با از دست دادن آمین مجدداً آروماتیک سازی می شود.