سنتز خود احتراقی پیش رونده ( به انگلیسی: ( Self - propagating high - temperature synthesis ( SHS ) روشی برای تولید ترکیبات معدنی و آلی به وسیله واکنش احتراقی گرمازا در جامدات مختلف است. [ ۱] واکنش ها می توانند بین یک واکنش دهنده جامد همراه با گاز، مایع یا مواد جامد دیگر رخ دهند. اگر واکنشگرها، واسطه ها و محصولات همه مواد جامد باشند، به عنوان شعله جامد شناخته می شود. [ ۲] اگر واکنش بین یک واکنش دهنده فاز جامد و یک واکنش دهنده فاز گاز رخ دهد، به آن احتراق نفوذی گفته می شود. از آنجا که این روند در دماهای بالا رخ می دهد، این روش برای تولید مواد نسوز از جمله پودرها، آلیاژهای فلزی یا سرامیک ها مناسب است. این فرایند در نتیجه واکنش های شیمیایی داخل سیستم است و این امکان را فراهم می کند که بدون گرمایش خارجی، مواد را در دمای ۸۰۰–۴۵۰۰ درجه سانتیگراد زینتر و شکل دهد. سرعت فرایند در این روش بالا است ( حداکثر ۰٫۱۵ متر بر ثانیه ) . فرایند SHS مدرن در سال ۱۹۷۱ گزارش و ثبت اختراع شد، اگرچه قبلاً برخی از فرایندهای شبیه SHS شناخته شده بودند. [ ۳] [ ۴]
SHS مبتنی بر اصل استفاده حداکثری از انرژی شیمیایی مواد واکنش دهنده برای به دست آوردن ترکیبات مورد نظر است. موارد زیر می توانند به عنوان واکنشگر در این روش استفاده شود:
• فلز با غیرفلز
• فلز با فلز
• غیر فلز با غیر فلز یا ترکیبات آنها.
از محصولاتی که با این روش بدست می آورند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• - ترکیبات نسوز ( کاربیدها، بوریدها، نیتریدها سیلیسیدها، اکسیدهای فلزی )
• - هیدریدهای فلزی
• - کالکوژنیدها ( سولفیدها، سلنیدها، تلوریدها )
• - ترکیبات بین فلزی ( آلومینیدها، نیکلیدها، ژرمانیدها )
• - فسفیدهای فلزی و غیر فلزی
• - محلول های جامد تک فاز و سیستم های چند جزئی ناهمگن[ ۵]
سنتز خود احتراقی پیش رونده یک روش سنتز سبز است که راندمان انرژی بسیار بالایی دارد و در صورت وجود هر نوع حلال سمی، مقدار بسیار کمی از آن استفاده می شود. آنالیزهای محیط زیستی نشان می دهد که SHS تأثیرات زیست محیطی کمتری نسبت به روشهای سنتی فرایند فاز محلول دارد. با توجه به اینکه در این روش انرژی کمتری برای تولید مواد استفاده می شود، می توان با افزایش مقدار بچ در هزینه ها صرفه جویی کرد. SHS روشی مناسب برای تولید نانوذرات نیست. به طور معمول، ماهیت درجه حرارت بالا در فرایند منجر به پخت ذرات در حین و بعد از واکنش می شود. درجه حرارت بالا ایجاد شده در طول سنتز منجر به ایجاد مشکل اتلاف انرژی می شود، با این وجود برخی سیستم ها از این گرمای اضافی برای سایر فرایندها استفاده می کنند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفSHS مبتنی بر اصل استفاده حداکثری از انرژی شیمیایی مواد واکنش دهنده برای به دست آوردن ترکیبات مورد نظر است. موارد زیر می توانند به عنوان واکنشگر در این روش استفاده شود:
• فلز با غیرفلز
• فلز با فلز
• غیر فلز با غیر فلز یا ترکیبات آنها.
از محصولاتی که با این روش بدست می آورند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
• - ترکیبات نسوز ( کاربیدها، بوریدها، نیتریدها سیلیسیدها، اکسیدهای فلزی )
• - هیدریدهای فلزی
• - کالکوژنیدها ( سولفیدها، سلنیدها، تلوریدها )
• - ترکیبات بین فلزی ( آلومینیدها، نیکلیدها، ژرمانیدها )
• - فسفیدهای فلزی و غیر فلزی
• - محلول های جامد تک فاز و سیستم های چند جزئی ناهمگن[ ۵]
سنتز خود احتراقی پیش رونده یک روش سنتز سبز است که راندمان انرژی بسیار بالایی دارد و در صورت وجود هر نوع حلال سمی، مقدار بسیار کمی از آن استفاده می شود. آنالیزهای محیط زیستی نشان می دهد که SHS تأثیرات زیست محیطی کمتری نسبت به روشهای سنتی فرایند فاز محلول دارد. با توجه به اینکه در این روش انرژی کمتری برای تولید مواد استفاده می شود، می توان با افزایش مقدار بچ در هزینه ها صرفه جویی کرد. SHS روشی مناسب برای تولید نانوذرات نیست. به طور معمول، ماهیت درجه حرارت بالا در فرایند منجر به پخت ذرات در حین و بعد از واکنش می شود. درجه حرارت بالا ایجاد شده در طول سنتز منجر به ایجاد مشکل اتلاف انرژی می شود، با این وجود برخی سیستم ها از این گرمای اضافی برای سایر فرایندها استفاده می کنند. [ ۶]
wiki: سنتز خود احتراقی