سنتز ایمیدازول دیباس–رادیشوفسکی ( به انگلیسی: Debus - Radziszewski imidazole synthesis ) یک واکنش آلی است که برای سنتز ایمیدازول ها از دی کربونیل، آلدهید و آمونیاک استفاده می شود. جزء دی کربونیل معمولاً گلیوکسال است، اما می تواند شامل ۲٬۱ - دی کتون و کتوآلدهیدهای مختلف نیز باشد. از این روش تجاری برای تولید چندین ایمیدازول استفاده می شود. [ ۱] این فرایند نمونه ای از یک واکنش چندجزئی است.
واکنش را می توان به دو مرحله تقسیم کرد. در مرحله اول، دی کربونیل و آمونیاک متراکم می شوند تا دی ایمین ( با جهت غیر معمول گروههای N - H نشان داده می شود ) تشکیل شود:
در مرحله دوم، این دی ایمین با آلدهید متراکم می شود:
این واکنش به نام هاینریش دیباس[ ۲] و برونیسلاو لئونارد رادیشوفسکی نامگذاری شده است. [ ۳] [ ۴]
اصلاح این روشِ کلی، که در آن یک اکی والان آمونیاک با آمین جایگزین می شود، ایمیدازول های N - استخلافی با بازدهی خوب تولید می کند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفواکنش را می توان به دو مرحله تقسیم کرد. در مرحله اول، دی کربونیل و آمونیاک متراکم می شوند تا دی ایمین ( با جهت غیر معمول گروههای N - H نشان داده می شود ) تشکیل شود:
در مرحله دوم، این دی ایمین با آلدهید متراکم می شود:
این واکنش به نام هاینریش دیباس[ ۲] و برونیسلاو لئونارد رادیشوفسکی نامگذاری شده است. [ ۳] [ ۴]
اصلاح این روشِ کلی، که در آن یک اکی والان آمونیاک با آمین جایگزین می شود، ایمیدازول های N - استخلافی با بازدهی خوب تولید می کند. [ ۵]
