سنت هلن

سنت هلن ( به انگلیسی: Saint Helena سینت هلینا ) جزیره ای در جنوب اقیانوس اطلس و یکی از سرزمین های فرادریایی بریتانیا در سنت هلنا، اسنشن و تریستان دا کونا است. نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. دریانورد پرتغالی ژوانیو دا نووا ( João da Nova ) این جزیره را در ۱۵۰۲ کشف کرد و نام سنت هلنا مادر امپراتور روم کنستانتین بزرگ را بر آن نهاد. انگلستان سال ها از این جزیره به عنوان تبعیدگاه استفاده می کرده است. معروف ترین زندانی این جزیره ناپلئون بناپارت بود که تحت نظارت دولت بریتانیا سال های واپسین عمر خود را در این جزیره در تبعید بود. در طی سرشماری سال ۲۰۰۸ جمعیت جزیره سنت هلن، چهار هزار و ۲۵۵ نفر اعلام شد در حالی که ده سال پیش ۵٬۰۰۸ نفر در این جزیره زندگی می کردند. [ ۱]
بالاترین قدرت اجرایی در سنت هلن به چارلز سوم اعطا شده است که از سوی او فرماندار سنت هلن انتخاب می شود. نظام قانون گذاری سنت هلن برخلاف انگلستان، تک مجلسی است. این هیئت عالی مقننه دارای پانزده کرسی است که وظیفه اجرا و ادراه قوانین را بر عهده دارند. رای گیری هیئت عالی مقننه هر چهار سال یک بار انجام می پذیرد که در این رای گیری ۱۲ نماینده به صورت مستقیم توسط مردم برگزیده می شوند، سه نماینده دیگر را فرماندار انتخاب می کند. این سه عضو به ترتیب، دبیرکل، وزیر دارای و دادستان کل هستند. ریاست هیئت عالی مقننه نیز بر عهده فرماندار کل سنت هلن می باشد. [ ۲]
اکثریت ساکنان سنت هلن را پیروان کلیسا انگلیکن تشکیل می دهند که بخشی از قلمرو اسقف نشین سنت هلن را شامل می شود. از دیگر مذاهب مسیحیت در این کشور می توان به پیروان کلیسای کاتولیک ( از سال ۱۸۵۲ ) ، سپاه رستگاری ( از ۱۸۸۴ ) ، باپتیست ( از ۱۸۴۵ ) ، کلیسای منتظران ظهور روز هفتم و شاهدان یهوه اشاره کرد. [ ۳]
سنت هلن اقتصادی ضعیف دارد، به نحوی که تقریباً به صورت کاملاً پایدار به کمک های دولت بریتانیا وابسته است. تنها بخش فعال اقتصادی این کشور تولیدات ناخالص ملی به میزان ۵۰٪ و نیز بخش گردشگری است. مهم ترین محصول صادراتی این کشور قهوهٔ به نام سوییت ماریا است که گران ترین قهوه در دنیا نیز می باشد. یکی دیگر از محصولات صادراتی این کشور، نوشیدنی به نام تونگی اسپریت است که از عصاره گلابی خاردار کاکتوس یا اپونیتا فیکوس ایندیکا ( تونگی نام محلی این کاکتوس است ) گرفته می شود.

سَنْت هِلِن (St Helena)
جیمز تاون، جزیره ای متعلق به بریتانیا در جنوب اقیانوس اطلس، به فاصلۀ ۱,۹۰۰ کیلومتری غرب افریقا. ۱۲۲ کیلومتر مربع مساحت و ۷,۵۰۲ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۶). مرکز آن جیمزتاون است و ماهی و الوار صادر می کند. اَسنشن (آسانسیون) و تریستان دا کونیا از آن تبعیت می کنند. در ۱۶۷۳ جزو متصرفات بریتانیا و در ۱۸۳۴ مستعمرۀ بریتانیا شد. ناپلئون به این جزیره تبعید شد و در ۱۸۲۱ در همان جا درگذشت. گوش خیزک، حشره ای بسیار بزرگ از خانوادۀ لابیدورا هرکولئانا، که طول آن به هشت سانتی متر می رسد، بومی جزیرۀ سنت هلن است.