سنت استفان

استفان در کتاب اعمال به عنوان یکی از هفت فردی که توسط حواریون برای پخش کردن غذا در بین فقرای کلیسای اولیه انتخاب شده نام برده می شود. استفان ممکن است یهودی به دنیا آمده باشد ولیکن اطلاعات گفته شده در مورد زندگی قبلی او بسیار اندک است. دلیل انتخاب او این بود که به زبان یونانی آشنایی داشت و یهودیان یونانی زبان به دلیل طرد شدن توسط اکثریت یهودیان فقیر بودند. در عهد جدید گفته می شود که تعلیمات استفان مردم را شگفت زده کرده بود و از این رو اعضای کنیسه های یهودی با او به مخالفت پرداختند. وقتی آن ها در بحث با او موفق نشدند به او اتهام زدند که نسبت به موسی و خدا کفر می ورزد و او را به سنهدرین دادگاه شرعی یهود فراخواندند. استفان بسیار آرام بود و صورت او مانند «صورت یک فرشته» بود.
در سخنان طولانی در دادگاه شرعی یهود ( سنهدرین ) که تقریباً تمامی فصل هفتم کتاب اعمال را تشکیل می دهد استفان دیدگاه خود را از تاریخ اسرائیل بیان می کند. او سخنان خود را با جمله «خدای بزرگوار بر پدر ما ابراهیم ظاهر شد هنگامی که او در بین النهرین بود» آغاز می کند. او ادامه می دهد که خدا وقتی یوسف در مصر گم شده بود با او بود و او را از رنجهایش نجات داد. او این سخنان را به عنوان اینکه خداوند لزوماً در ساختمان خاصی ( معبد سلیمان ) وجود ندارد عنوان کرد. او سپس به داستان موسی و ظاهر شدن خدا بر او در بوته آتش گرفته می پردازد و رنج های موسی در تلاش برای نجات اسرائیل را بیان می کند. سخنان او حول محور تلاش های موسی و نافرمانی اسرائیل شدت می گیرد. او در مورد پرستش خدایان مولوخ و کیوان توسط اسرائیل صحبت می کند. استفان به اینکه می گوید که عیسی معبد دوم اورشلیم را نابود خواهد کرد و رسوم موسی را عوض خواهد کرد متهم می شود ولیکن او با استفاده از تورات می گوید که سخنان عیسی تنها کامل کننده سخنان موسی است. او سپس با خشم به یهودیان سنهدرین آن ها را مردمی «لجباز» می نامد و می گوید که آنان مانند پدران خود کسانی هستند که