سنبله ٔ زر

لغت نامه دهخدا

سنبله زر. [ سُم ْ ب ُ ل َ / ل ِ ی ِ زَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از منقل و آتش و آتشدان. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ) :
سرد است سخت سنبله زر بخرمن آر
تا سستیی بعقرب سرما برافکند.
خاقانی.
رجوع به سنبل زر شود.

پیشنهاد کاربران