سنبالو

لغت نامه دهخدا

سنبالو. [ سَم ْ ] ( اِ ) بوزینه را گویند و آن نوعی از میمون باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). بوزینه و نوعی از میمون. ( ناظم الاطباء ). || بزبان هندی نام درختی است که گل و برگ آنرا در دواها بکار برند. ( برهان ) ( جهانگیری ).

پیشنهاد کاربران