سنباده

سنباده[ ۱] یا سمباده[ ۲] ورقه ای از جنس کاغذ یا مقوا یا پارچه است که دانه های سخت ساینده بر روی آن به وسیلهٔ چسب مخصوص چسبانده می شوند و برای ساییدن مواد گوناگونی چون فلزات، چوب، گچ و در بعضی موارد سرامیک استفاده می شود. سنباده: به معنایی وسیله ای برای ساییدن و سوهان کردن، همچنین به معنای وسیله آسیاب کردن نیز آمده است که در مدل های متفاوت همچون سنگ سنباده، کاغذ سنباده، دستگاه سنباده زن اوربیتال دستی وجود دارد. سنباده معمولاً برای صاف کردن و آماده کردن سطح ناصاف و خشن به کار می رود تا برای رنگ کاری آماده شود. همچنین گاهی سنباده برای ناصاف و خشن کردن سطوح صاف بکار می رود تا آنها را برای چسب زدن آماده سازد.
مواد سخت گوناگونی چون ذرات سنگ لعل، سیلیسیم، آلومینیوم اکسید، سنگ آتشزنه، و کوارتز در سنباده ها استفاده می شوند.
این سنباده بیشتر برای تمیزکردن زیرکار سطوح گچی استفاده می شود. همچنین در ساییدن و صاف کردن کارهای چوبی نیز بکار می رود. این سنباده زرد رنگ است و بیشتر به دلیل سستی زیاد آن، پس از مدتی دانه های سایندهٔ خود را از دست می دهد.
ذرات سایندهٔ این نوع از سنباده، روی پارچه قالب بندی می شود و در دو رنگ آبی و قرمز موجود است. رنگ آبی برای فلزات و رنگ قرمز برای چوب مورد استفاده قرار می گیرد.
از این سنباده برای از بین بردن و ساییدن سطوح خش دار فلزی استفاده می شود. به علت سفتی و شکنندگی زیاد، پیش از استفاده از این سنباده باید آن را به مدت چند دقیقه در آب خیساند تا نرم شده و در حین کار بریده نشود. نام گذاری سنبادهٔ پوستاب ( به اشتباه ) به این دلیل است که استفاده از آن همراه با آب است. به همین دلیل، ذرات سایندهٔ این سنباده از جنس سیلیسیوم هستند تا در اثر تماس با آب دچار زنگ زدگی نشود.
سنباده ای است که پس از کار بسیار، بیشتر ذرات ساینده و خورندهٔ خود را از دست داده است. در نتیجهٔ از بین رفتن ذرات ساینده، این سنباده نرم تر بوده و از آن می توان به جای سنباده های گروه نرم تر و برای مراحل پایانی استفاده کرد.
سنباده ها بر پایه شمار ذره های خورندهٔ آنها در هر واحد سطح و در نتیجه، ریزی و درشتی آن ذرات شماره گذاری و درجه بندی می شوند. واحد سطح در استاندارد اروپایی ( که در ایران نیز استفاده می شود ) اینچ مربع است. شمارهٔ پایین تر، نشانه شمار کمتر ذره در یک اینچ است؛ در نتیجه ذرات درشت تر و سنباده، زبرتر است.

سنباده (سنگ). سنگ سنباده ( انگلیسی: Emery ) یا کروندیت ( corundite ) سنگ دانه ای تیره رنگی است که برای تولید پودر ساینده استفاده می شود. این سنگ به طور عمده از کرندوم ( آلومینیوم اکسید ) ترکیب شده با مواد معدنی دیگر مانند لعل های آهن دار، هرسینیت و مگنتیت و همچنین روتیل ( تیتانیوم دی اکسید ) تشکیل شده است. سنباده صنعتی ممکن است حاوی انواع دیگری از مواد معدنی و ترکیبات مصنوعی مانند آجر منیزیتی، مولایت و دی اکسید سیلیسیم باشد.
رنگ سنگ سنباده مشکی یا خاکستری تیره و ضخیم تر از کرندوم قهوه ای نیمه شفاف است و چگالی نسبی آن بین ۳٫۵ تا ۳٫۸ است. از آنجا که این سنگ می تواند مخلوطی از مواد معدنی باشد، هیچ سختی موس مشخصی را نمی توان برای آن تعیین کرد. سختی کرندوم ۹ و برخی از کانی های گروه اسپینل نزدیک به ۸ است، اما سختی دیگر ترکیب ها مانند مگنتیت نزدیک به ۶ است.
سنباده خردشده یا به طور طبیعی فرسایش یافته ( معروف به ماسه سیاه ) به عنوان ساینده به کار می رود. از این ماده همچنین به عنوان تقویت کننده کشش در بتن آسفالتی و مخلوط آسفالت استفاده می شود. ترکیه و یونان تأمین کنندگان اصلی سنباده جهان هستند. این دو کشور در سال ۱۹۸۷ حدود ۱۷۵۰۰ تن از این ماده معدنی را تولید کردند.

سُنْباده (abrasive)
(برگرفته از واژه ای لاتینی به معنای ساییدن) مادّه ای برای بریدن و صیقل زدن یا برداشتن لایه های نازک از روی سطح مواد سخت. سنباده بر دو نوع است: طبیعی و مصنوعی. سختی سنباده را با مقیاس موس اندازه می گیرند. سنباده های طبیعی عبارت اند از کوارتز، ماسه سنگ، پیومیس (سنگ پا)، الماس، خاک سنباده، و کورندُوم. سنباده های مصنوعی عبارت اند از گرد اکسید آهن، پودر گچ، و کربورندوم.