سن بارداری

در مامایی، سن بارداری یا سن حاملگی ( به انگلیسی: Gestational age ) اندازه گیری سن بارداری است که از آغاز آخرین قاعدگی زن ( LMP ) , [ ۲] یا سن متناظر بارداری که با روش دقیق تری در صورت وجود برآورد می شود، گرفته می شود. چنین روش هایی شامل اضافه کردن ۱۴ روز به مدت زمان مشخص از زمان لقاح ( که در لقاح آزمایشگاهی ممکن است ) یا سونوگرافی زنان و زایمان. محبوبیت استفاده از این معیار بارداری تا حد زیادی به دلیل راحتی است: عادت ماهانه معمولاً مشاهده می شود، در حالی که به طور کلی هیچ راه مناسبی برای تشخیص زمان بارداری یا لانه گزینی وجود ندارد.
فهرست کاملی از روش ها در جدول زیر آورده شده است:[ ۳]
سن بارداری به عنوان مثال برای موارد زیر به کار می رود:[ نیازمند منبع]
• رویدادهای رشد پیش از تولد که معمولاً در سنین بارداری خاص رخ می دهد. از این رو، زمان بارداری قرار گرفتن در معرض سم جنین، قرار گرفتن در معرض داروی جنین یا عفونت عمودی قابل انتقال می تواند برای پیش بینی پیامدهای بالقوه برای جنین مورد استفاده قرار گیرد.
• برآورد تاریخ زایمان
• برنامه ریزی مراقبت های دوران بارداری
• برآورد زنده مانی جنین
• برآورد نتایج آزمایش های مختلف پیش از تولد ( مثلاً در آزمایش سه گانه ) .
• طبقه بندی تولد به عنوان مثال نارس، بهنگام یا دیررس.
• طبقه بندی مرگ و میر نوزادان و مرده زایی
• پس از تولد ( پس از زایمان ) برای برآورد عوامل خطر مختلف
مطالعات خانواده محور نشان داد که سن بارداری در بدو تولد تا حدی ( ۴۰–۲۵٪ ) توسط عوامل ژنتیکی تعیین می شود. [ ۶]
با استفاده از سن بارداری، تولدها را می توان به دسته های کلی طبقه بندی کرد: