سمکیان. [ س َ م َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از اهل زمین چرا که زمین نزد اهل منقول بر پشت گاو است و گاو بر پشت ماهی. ( غیاث ) ( آنندراج ).
پیشنهاد کاربران
تباری سامی ساکن ایران و حکومت بوانی ( ال بویه ) از این تبارندو اینکه سه پسر سمکی را بغلط پسران ماهیگیر ( ترجمه عربی ) خواندند بنقل از شهنامه شرفنامه مهروی
