سمکها

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سَمْکَهَا: سقفش - نقطه مرتفعش
ریشه کلمه:
سمک (۱ بار)
ها (۱۳۹۹ بار)

«سَمْک» (بر وزن سقف) در اصل، به معنای ارتفاع و بلندی است و به معنای سقف نیز آمده. در تفسیر «کبیرفخر رازی» آمده هر گاه بلندی چیزی را از سمت بالا به پایین اندازه گیری کنند، عمق نامیده می شود و هر گاه از سمت پایین به بالا اندازه گیری کنند، سمک نامیده می شود.
سقف. ارتفاع. فرزدق گوید: «اِنَّ الَّذی سَمَکَ السَّماءَ بَنی لَنا بَیْتاً دَعائِمُهُ اَعَزُّوا اَطْوَلُ». سمک. در این شعر به معنی بالا بردن و مرتفع کردن است و سمک البیت یعنی سقف خانه. ممکن است سمک در ایه مصدر باشد. معنی آیه در «سماء» خواهد آمد. حضرت ذوالجلال علیه سلام اللّه المتعال در نهج البلاغه خطبه 70 فرموده: «اِللّهُمَّ داحِیِ الْمَدْحُوّاتِ وَ داعِمَ الْمَسْموکاتِ...» ای خدا ای غلطاننده غلطانها و بالا برنده بالا رفته‏ها... این کلمه در قرآن مجید فقط یکبار آمده است .

پیشنهاد کاربران

هوالعلیم
سمکها : ارتفاع آن ؛ بُلندای آن
سمک: ارتفاع ، بُلندا، ،
بامش، بلندیش، فرازش

بپرس