سمول

لغت نامه دهخدا

سمول. [ س َم ْ مو ] ( ع اِ ) زمین فراخ و نرم خاک. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

سمول. [ س َ ] ( ع ص ) جامه کهنه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ): ثوب سمول ؛ جامه کهنه. ( ناظم الاطباء ).

سمول. [ س ُ ] ( ع مص ) کهنه شدن جامه. ( آنندراج )( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

کهنه شدن جامه .

پیشنهاد کاربران

بپرس