سمور جنگلی یا سمور کاج اروپایی ( نام علمی: Martes martes ) نام یک گونه از سرده سمورها است. سمور جنگلی حیوانی همه چیزخوار و بومی اروپا و آسیای غربی است و جثه ای به اندازه گربه دارد.
طول بدن این جانور حدود نیم متر است و یک دم پرپوش به طول ۲۵ سانتیمتر دارد. وزن آن ها به طور میانگین یک ونیم کیلوگرم است و نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستند. خز آن ها معمولاً به رنگ قهوه ای است و در زمستان بلندتر و نرمتر می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سمور جنگلی در اسارت تا ۱۸ سال هم عمر کرده اما در حیات وحش معمولاً بیشتر از هشت تا ده سال عمر نمی کنند. آن ها در دو یا سه سالگی به بلوغ جنسی می رسند. دوره بارداری ایشان هفت ماه است و در بهار یک تا پنج بچه سمور به دنیا می آیند و در شش ماهگی به استقلال کامل می رسند.
زیستگاه این جانور جنگل های پردرخت است. لانه خود را در شکاف درختان یا زمین زیر بوته ها بنا می کنند و جانوری قلمروطلب هستند. سمور جنگلی تنها سموری است که می تواند پنجه هایش را جمع کند و این قابلیت بیشتری برای بالارفتن از درخت و پریدن از شاخه ای به شاخه دیگر به او می بخشد به طوری که آن ها می توانند مسافت های چندین متری را از شاخه ای به شاخه دیگر بپرند. با این وجود سرعت آن ها بر روی زمین هم خوب است.
فعالیت سمور جنگلی مثل بقیه راسویان بیشتر در شبها و در تاریک روشنایی صبح و غروب است. گوش های کوچک گرد و بسیار حساس و دندان های تیز این جانور باعث شده تا شکارچی ماهر پستانداران و پرندگان کوچک، حشرات، قورباغه ها باشد. البته آن ها از میوه ها و دانه ها، تخم پرندگان و عسل و لاشه هم تغذیه می کنند. انفرادی زندگی می کنند و برخلاف سمور سنگی از مناطق مسکونی دوری می کنند.
سمور جنگلی گاهی شکار عقاب طلایی و روباه می شود اما انسان ها مهم ترین دشمن آن ها هستند که برای استفاده از پوستشان آن ها را شکار می کنند. گاهی هم آن ها بدلیل دستبرد زدن به ماکیان یا استفاده از ساختمان های مسکونی برای لانه سازی جان خود را از دست می بازند. از بین رفتن جنگل ها نیز خطر دیگری است که آن ها را تهدید می کنند. این عوامل باعث کاهش قابل توجه جمعیت این جانوران شده اما این کاهش در حدی نیست که آن ها در زمره جانوران در معرض تهدید طبقه بندی شوند.
تنها گزارش های مستند از مشاهده این جانور در ایران به یک گزارش قدیمی از استان گلستان و یک گزارش در سال ۸۸ از منطقه گشت رودخان و سیامزگی شهرستان فومن مربوط می شود. اطلاعاتی هم مبنی بر وجود آن در ارتفاعات جنوب شهرستان تنکابن وجود دارد.
طول بدن این جانور حدود نیم متر است و یک دم پرپوش به طول ۲۵ سانتیمتر دارد. وزن آن ها به طور میانگین یک ونیم کیلوگرم است و نرها کمی بزرگتر از ماده ها هستند. خز آن ها معمولاً به رنگ قهوه ای است و در زمستان بلندتر و نرمتر می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سمور جنگلی در اسارت تا ۱۸ سال هم عمر کرده اما در حیات وحش معمولاً بیشتر از هشت تا ده سال عمر نمی کنند. آن ها در دو یا سه سالگی به بلوغ جنسی می رسند. دوره بارداری ایشان هفت ماه است و در بهار یک تا پنج بچه سمور به دنیا می آیند و در شش ماهگی به استقلال کامل می رسند.
زیستگاه این جانور جنگل های پردرخت است. لانه خود را در شکاف درختان یا زمین زیر بوته ها بنا می کنند و جانوری قلمروطلب هستند. سمور جنگلی تنها سموری است که می تواند پنجه هایش را جمع کند و این قابلیت بیشتری برای بالارفتن از درخت و پریدن از شاخه ای به شاخه دیگر به او می بخشد به طوری که آن ها می توانند مسافت های چندین متری را از شاخه ای به شاخه دیگر بپرند. با این وجود سرعت آن ها بر روی زمین هم خوب است.
فعالیت سمور جنگلی مثل بقیه راسویان بیشتر در شبها و در تاریک روشنایی صبح و غروب است. گوش های کوچک گرد و بسیار حساس و دندان های تیز این جانور باعث شده تا شکارچی ماهر پستانداران و پرندگان کوچک، حشرات، قورباغه ها باشد. البته آن ها از میوه ها و دانه ها، تخم پرندگان و عسل و لاشه هم تغذیه می کنند. انفرادی زندگی می کنند و برخلاف سمور سنگی از مناطق مسکونی دوری می کنند.
سمور جنگلی گاهی شکار عقاب طلایی و روباه می شود اما انسان ها مهم ترین دشمن آن ها هستند که برای استفاده از پوستشان آن ها را شکار می کنند. گاهی هم آن ها بدلیل دستبرد زدن به ماکیان یا استفاده از ساختمان های مسکونی برای لانه سازی جان خود را از دست می بازند. از بین رفتن جنگل ها نیز خطر دیگری است که آن ها را تهدید می کنند. این عوامل باعث کاهش قابل توجه جمعیت این جانوران شده اما این کاهش در حدی نیست که آن ها در زمره جانوران در معرض تهدید طبقه بندی شوند.
تنها گزارش های مستند از مشاهده این جانور در ایران به یک گزارش قدیمی از استان گلستان و یک گزارش در سال ۸۸ از منطقه گشت رودخان و سیامزگی شهرستان فومن مربوط می شود. اطلاعاتی هم مبنی بر وجود آن در ارتفاعات جنوب شهرستان تنکابن وجود دارد.
