( سمهرة ) سمهرة. [ س َ هََ رَ] ( ع مص ) بی توالد شدن. کانه کل حیة برأسها. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). نمو کردن و بالیدن کشت بدون توالد و بدون آنکه زیادی حاصل کند. ( ناظم الاطباء ).
