سمنون بن حمزه

[ویکی فقه] سمنون بن حمزه، ابوالحسن خواص، از عرفای مکتب بغداد در قرن سوم بود.
او اهل بصره و ساکن بغداد بود. از زندگی و مراحل تعلیم و تعلم و سیر و سلوک او اطلاعی در دست نیست، اما همین قدر می دانیم که سری سقطی، ابو احمد قَلانسی و محمد بن علی قصاب از مشایخ و استادان وی بودند.
مصاحبان
جعفر خلدی ، عبداللّه یا عبیداللّه رازی و علی بندار صوفی از مصاحبان سمنون بوده و احتمالا برخی از معارف عرفانی را از او آموخته اند.
مشرب عرفانی
مشرب عرفانی سمنون، بر محبت استوار است و در آن، محبت مقدّم بر معرفت و اصل و قاعدۀ سیر و سلوک به سوی حق است و از لطیف ترین امور و برتر از احوال و مقامات به شمار می رود. به همین دلیل وی را سمنون محب و امام محبت خوانده اند.با وجود این، او خود را سمنون کذّاب نامیده است. همچنین او را به دلیل غلبۀ سُکر ، مجنون و دیوانه خوانده اند.
وفات
...