سمله

لغت نامه دهخدا

( سملة ) سملة. [ س َ م َ ل َ ] ( ع اِ ) گل و لای. || بقیه آب در بن حوض. || اندک آب در بن خنور مانده یا عام است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

سملة. [ س ُ ل َ ] ( ع اِ ) اشک که از شدت گرسنگی بیاید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

اشک که از دشت گرسنگی بیاید

دانشنامه عمومی

سمله ( به انگلیسی: Semele ) در اساطیر یونانی، دختر کادموس، بنیان گذار شهر تبای و هارمونیا بود. او همچنین خواهر اینو، آگاوه، آتونوئه و پلیدروس بود.
سمله معشوق زئوس بود. زئوس به صورت مردی زمینی با سمله در ارتباط بود. هرا فهمید و سمله را فریب داد که ادعای معشوقش مبنی بر این که زئوس است دروغی بیش نیست. سمله از زئوس خواست نشانه ای به او نشان دهد و با همه جلال و عظمت پیش او ظاهر شود. زمانی که زئوس این کار را کرد، سمله از شعله نور او سوخت. اما زئوس فرزند او را که در شکمش بود را پیش از سوختن نجات داد و در ران خود جای داد و بچه نیز در زمان مقتضی متولد شد. این پسر بعدها دیونیسوس، ایزد شراب نامیده شد. به همین دلیل دیونیسوس برخی مواقع با عنوان «دو بار زاده شده» نامیده می شود.
خانوادهٔ سمله قبول نکردند که زئوس مسئول موقعیت خواهر آن ها یا مرگ او باشد. بنابراین، پرستش دیونیسوس در سراسر یونان با شور و شوق فراوان و مقاومت ناچیزی گسترش یافت، جز در تبس که پسر خالهٔ دیونیسوس، پنتئوس از پذیرش او سر باز زد. دیونیسوس ابتدا توسط خواهر و شوهر خواهر سمله، اینو و آتاماس بزرگ شد و بعدها نیز نیمف نیسا وظیفه سرپرستی او را به عهده گرفت. به عنوان فردی بزرگسال، او مادر خود را از هادس باز پس گرفت و تبدیل به ایزدبانو نمود؛ از آن زمان به بعد او را «تیونه» نامیدند. [ ۱]
عکس سمله
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

سِمِلِه (Semele)
در اساطیر یونان، دختر کادموس تِبِسی و مادر دیونوسوس از زئوس. به پیشنهاد هِرا، از زئوس خواست که با تمام جلال و عظمتش بر او ظاهر شود و چون خواسته اش برآورده شد، صاعقۀ زئوس او را هلاک کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس