نام منطقه ای باستانی در محل روستای برزو شهرستان سبزوار
سملقو . بنا به افسانه و روایات محلی شهری بسیار بزرگ در زمان خود که پایتخت حکمت محلی. در زمان خود بوده است .
واقع در جنوب غربی شهرستان سبزوار خراسان رضوی که دروازه شرقی ان روستای فسنقر فعلی و پاسنگر قدیم و محدوده ان روستای برزو فعلی حسین اباد گنجی . . قدیم اباد تا در وازه غربی به روستای بر اباد فعلی واقع در بخش روداب میرسیده که کارگااای گوزه گری این شهر بعد از دروازه غربی قرار داشته اند و یکی از دلایل نام برآباد نیز بوده است . بر که به معنی بیابان و صحرا و اباد با معنی ابادی وجایی که دارای رونق بوده است . بنا بر داستان محلی گفته میشود بزغاله ای از پاسنگر بر روی دیوار شهر میرود و صاحبش تا براباد دنبال او رفته تا او را بگیرد .
... [مشاهده متن کامل]
همچنین نام برزو که از نامهای اصیل آریایی هست که به گفته کهنسالان یکی از محلات مرکزی شهر بوده و نشان از قدمت این منطقه به قبل از ورود اسلام و اعراب به این منطقه را داراست.
و نام پای سنگر یا پی سنگر دروازه شرقی بعد از ورود اعراب بدلیل نداشتن ( پ ) و ( گ ) در زبان عربی به فی سنقر و بمرور زمان در گویش محلی به فسنقر تقییر نام یافته و حتی قدیمیها در گویش محلی ان را پسنگر تلفظ نموده و پسنقر نیز گفته میشود .
از سرنوشت این شهر چنین یاد میشود که بعد از یک دو ه خشکسالی طولانی با وقوع طوفانهای شن چند روزه به زیر ماسه های روان مدفون شده که از اثار بجای ماند ه ان تپه ماهورهای ماسه ای منطقه میتوان یاد کرد که در محلهایی که خاکبرداری شده مقدار زیادی سفال به اشکال مختلف پدیدار است .
که هر ز گاهی در این مناطق اثار حفاریهای غیر مجاز نیز صورت گرفته که خود برای مدتی احیا کننده یاد وخاطره ان شهر عظیم می گردد.
واقع در جنوب غربی شهرستان سبزوار خراسان رضوی که دروازه شرقی ان روستای فسنقر فعلی و پاسنگر قدیم و محدوده ان روستای برزو فعلی حسین اباد گنجی . . قدیم اباد تا در وازه غربی به روستای بر اباد فعلی واقع در بخش روداب میرسیده که کارگااای گوزه گری این شهر بعد از دروازه غربی قرار داشته اند و یکی از دلایل نام برآباد نیز بوده است . بر که به معنی بیابان و صحرا و اباد با معنی ابادی وجایی که دارای رونق بوده است . بنا بر داستان محلی گفته میشود بزغاله ای از پاسنگر بر روی دیوار شهر میرود و صاحبش تا براباد دنبال او رفته تا او را بگیرد .
... [مشاهده متن کامل]
همچنین نام برزو که از نامهای اصیل آریایی هست که به گفته کهنسالان یکی از محلات مرکزی شهر بوده و نشان از قدمت این منطقه به قبل از ورود اسلام و اعراب به این منطقه را داراست.
و نام پای سنگر یا پی سنگر دروازه شرقی بعد از ورود اعراب بدلیل نداشتن ( پ ) و ( گ ) در زبان عربی به فی سنقر و بمرور زمان در گویش محلی به فسنقر تقییر نام یافته و حتی قدیمیها در گویش محلی ان را پسنگر تلفظ نموده و پسنقر نیز گفته میشود .
از سرنوشت این شهر چنین یاد میشود که بعد از یک دو ه خشکسالی طولانی با وقوع طوفانهای شن چند روزه به زیر ماسه های روان مدفون شده که از اثار بجای ماند ه ان تپه ماهورهای ماسه ای منطقه میتوان یاد کرد که در محلهایی که خاکبرداری شده مقدار زیادی سفال به اشکال مختلف پدیدار است .
که هر ز گاهی در این مناطق اثار حفاریهای غیر مجاز نیز صورت گرفته که خود برای مدتی احیا کننده یاد وخاطره ان شهر عظیم می گردد.
