سُمغان روستایی از توابع شهرستان کوهچنار استان فارس است. مردم این روستا از تبار پارس هستند و به زبان فارسی کوهمره ای صحبت می کنند.
نام روستا در گویش روستاهای اطراف سِمُغون و سِمِغون است
مردم قدیم روستا برای معاملات و تامین وسایل مورد نیاز خود با طی کردن حدود ۳۶ کیلومتر پیاده یا با چارپایان به بازار کازرون می رفتند.
این روستا سال ۱۳۸۸ برای تشکیل بخشداری چنارشاهیجان از کوهمره منتزع و به چنارشاهیجان الحاق شد. همچنین تا سال ۹۸ جزئی از شهرستان کازرون بود که با ایجاد شهرستان کوهچنار، از کازرون جدا شد و به کوهچنار الحاق شد.
روستای سمغان به علاوه باغستان ها، کوهستان ها و دشت های آن از شمال به دشمن زیاری، از شرق به دوسیران و بن رود، از جنوب به ملای انبار، چکک و نودان و از غرب به گَلگون، قندیل و روستای غوری می رسد.
این روستا در سرزمینی کوهستانی قرار گرفته و دور تا دور روستا را کوه ها فرا گرفته اند. کوه های روستا عبارت اند از: کوه شاه نِشین، کوه سَرَک، کوه خانیَک، کوه گِشنیز، کوه سُهر ( سُرخ ) ، کوه قلعه، کوه نِسا، کوه تالو یا سیم بند، کوه پُشتار، کوه کُلک ( کُلیک ) و کوه بِریمِل.
وجود چشمه های فراوان باعث شده اکثر مردم در ارتفاعات کوه ها و دشت های این روستا باغستان های وسیعی از انجیر، گردو، بادام، انار و انگور بسازند.
نام چشمه های روستا: چشمه بیگ، چشمه سیاه شیر، چشمه نَظَرگاه ، چشمه محمدصالح ، چشمه دِلیمون ، چشمه سِه قُومَک ، چشمه اُو گَرمَک ، چشمه هَسُو ، چشمه زُوَر ، چشمه مالچه ، چشمه مَورَک ، چشمه مُروا ، چشمه ماری ، چشمه چُک سَنَه ، چشمه نَرَک ، چشمه گَرِ پهن ، چشمه دُنگَک ، چشمه بَندو ، چشمه کوه سَرَک ، چشمه چَرزَنگال ، چشمه اُو تَهلو ، چشمه پازَنون ، چشمه بُزی ، چشمه بَرِروز ( بین روستاهای سمغان و دوسیران ) ؛ متاسفانه برخی از چشمه ها به دلیل خشکسالی، خشک شده اند.
سمغان دارای طایفه ها و فامیل های متعددی است. برخی از مردم به اشتباه گمان میکنند سمغان دارای سه طایفه محله بال ، سیاه شیر و شیخ است؛اما در واقع اینها نام سه محله از سمغان است.
# فامیل ها:
پورقیومی، نادری، نوذری، قیومی، طهماسبی، رضایی ، آقایی ، جوکار ، طاهری ، موسوی، کریمی، اسلام پناه ، بازیاری ، شفاهی ، امیدوار ، دهداری ، قاسمی ، مختاری ، خواجه ، بهرام زاده ، دهقان ، جاویدی ، مهرآوران ، غفوری فرد ، نورآبادی ، شفیعی ، آقایی پور ، قیومی پور
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام روستا در گویش روستاهای اطراف سِمُغون و سِمِغون است
مردم قدیم روستا برای معاملات و تامین وسایل مورد نیاز خود با طی کردن حدود ۳۶ کیلومتر پیاده یا با چارپایان به بازار کازرون می رفتند.
این روستا سال ۱۳۸۸ برای تشکیل بخشداری چنارشاهیجان از کوهمره منتزع و به چنارشاهیجان الحاق شد. همچنین تا سال ۹۸ جزئی از شهرستان کازرون بود که با ایجاد شهرستان کوهچنار، از کازرون جدا شد و به کوهچنار الحاق شد.
روستای سمغان به علاوه باغستان ها، کوهستان ها و دشت های آن از شمال به دشمن زیاری، از شرق به دوسیران و بن رود، از جنوب به ملای انبار، چکک و نودان و از غرب به گَلگون، قندیل و روستای غوری می رسد.
این روستا در سرزمینی کوهستانی قرار گرفته و دور تا دور روستا را کوه ها فرا گرفته اند. کوه های روستا عبارت اند از: کوه شاه نِشین، کوه سَرَک، کوه خانیَک، کوه گِشنیز، کوه سُهر ( سُرخ ) ، کوه قلعه، کوه نِسا، کوه تالو یا سیم بند، کوه پُشتار، کوه کُلک ( کُلیک ) و کوه بِریمِل.
وجود چشمه های فراوان باعث شده اکثر مردم در ارتفاعات کوه ها و دشت های این روستا باغستان های وسیعی از انجیر، گردو، بادام، انار و انگور بسازند.
نام چشمه های روستا: چشمه بیگ، چشمه سیاه شیر، چشمه نَظَرگاه ، چشمه محمدصالح ، چشمه دِلیمون ، چشمه سِه قُومَک ، چشمه اُو گَرمَک ، چشمه هَسُو ، چشمه زُوَر ، چشمه مالچه ، چشمه مَورَک ، چشمه مُروا ، چشمه ماری ، چشمه چُک سَنَه ، چشمه نَرَک ، چشمه گَرِ پهن ، چشمه دُنگَک ، چشمه بَندو ، چشمه کوه سَرَک ، چشمه چَرزَنگال ، چشمه اُو تَهلو ، چشمه پازَنون ، چشمه بُزی ، چشمه بَرِروز ( بین روستاهای سمغان و دوسیران ) ؛ متاسفانه برخی از چشمه ها به دلیل خشکسالی، خشک شده اند.
سمغان دارای طایفه ها و فامیل های متعددی است. برخی از مردم به اشتباه گمان میکنند سمغان دارای سه طایفه محله بال ، سیاه شیر و شیخ است؛اما در واقع اینها نام سه محله از سمغان است.
# فامیل ها:
پورقیومی، نادری، نوذری، قیومی، طهماسبی، رضایی ، آقایی ، جوکار ، طاهری ، موسوی، کریمی، اسلام پناه ، بازیاری ، شفاهی ، امیدوار ، دهداری ، قاسمی ، مختاری ، خواجه ، بهرام زاده ، دهقان ، جاویدی ، مهرآوران ، غفوری فرد ، نورآبادی ، شفیعی ، آقایی پور ، قیومی پور
wiki: سمغان