سمسمه

لغت نامه دهخدا

( سمسمة ) سمسمة. [ س َ س َ م َ ]( ع مص ) دویدن روباه. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

سمسمة. [ س ِ س ِ م َ ] ( ع اِ ) یک مورچه سرخ. ( ناظم الاطباء ). ج ، سماسم. || ( اِ ) یکدانه کنجد. || ( ص ) مرد سرخ. ج ، سماسم. ( مهذب الاسماء ). || مرد سبک. ( ناظم الاطباء ).
- سمسمه بری ؛ گیاهی است بنام اسپرک سفید. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) واحد سمسم یک کنجد .
یک مورچه سرخ . جمع سماسم

پیشنهاد کاربران

آن نکته ای که در لفظ نگنجد و از معنی باریک تر باشد.
کتاب اصطلاحات صوفیه

بپرس