سمباده

/sombAde/

لغت نامه دهخدا

سمباده. [ س ُ دَ / دِ ] ( اِ ) سنگی سخت که در تیز کردن و جلا دادن شمشیر و کارد بکار میبرند. ( ازناظم الاطباء ). سنگی است که صیقل را شاید. ( لغت نامه اسدی ). سنگ سمباده. ( فرهنگ فارسی معین ) :
از این کوه سمباده زر برند
هم ارزیز و پولاد و گوهر برند.
اسدی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سنباده . سنگ سمباده .

فرهنگ عمید

= سنباده

پیشنهاد کاربران

املای درست این واژه سنباده است و تلفظ آن به شکل سمباده اشتباه است ولی در فرهنگ عامیانه بسیار رایج است که از این کلمه به عنوان سمباده استفاده میشود.