سماهیجی. [ س َ ] ( اِخ ) عبداﷲبن صالح بن جمعةبن سماهیجی بحران. از فقهاء و ادبای امامیه ، نسبت وی بسماهیج است. او راست : جواهرالبحرین فی احکام الثقلین ، صحیفة العلویة، مصائب الشهداء و مناقب السعداء در پنج مجلد، ریاض الجنان المشحون باللؤلؤ و المرجان بر روش کشکول ، کتاب الخطب مربوط بجمعه و اعیاد، مینة الحماسین فی اجوبة الشیخ یاسین ، مسائل الحسنیه ، رسائل که تعداد آنها قریب به بیست رساله است. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 560 ).
