سمال

لغت نامه دهخدا

سمال. [ س َ ] ( ع اِ ) کرمک آب. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

سمال. [ س َم ْ ما ] ( ع اِ ) یک نوع درختی است. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). || ( ص ) آنکه چشم کسی را کور کند. ( ناظم الاطباء ).

سمال. [ س ِ ] ( ع اِ ) ج ِ سُملَه و سَملَه. ( ناظم الاطباء ).

جمع سمله

در زبان لری بختیاری
اسم اسماعیل را*سمال. اسمال*تلفظ
می کنند