سمافور پرچم

سمافور پرچم ( از یونانی باستان σῆμα ( sêma ) 'sign' and - φέρω ( - phero ) ' - bearer'[ ۱] ) یک سیستم سمافور است که اطلاعات را با استفاده از سیگنال های بصری با پرچم های دستی، میله ها، دیسک ها، پاروها، یا گاهی اوقات دست های برهنه یا دستکش دار، اطلاعات را از فاصله دور منتقل می کند. اطلاعات با موقعیت پرچم ها کدگذاری می شود. زمانی که پرچم در یک موقعیت ثابت باشد خوانده می شود. سمافورها ( با پرچم های دستی که جایگزین بازوهای مکانیکی سمافورهای کرکره ای شدند ) در دنیای دریایی در سده نوزدهم مورد استفاده قرار گرفتند و به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند. [ ۲] هنوز هم در هنگام تکمیل مجدد در دریا استفاده می شود و برای ارتباطات اضطراری در نور روز یا استفاده از عصای روشن به جای پرچم در شب قابل قبول است. [ نیازمند منبع]
سیستم سمافور پرچم فعلی از دو قطب کوتاه با پرچم های مربعی استفاده می کند که شخص علامت دهنده آن ها را در موقعیت های مختلف نگه می دارد تا حروف الفبا و اعداد را نشان دهد. سیگنال دهنده یک قطب را در هر دست نگه می دارد و هر بازو را در یکی از هشت جهت ممکن دراز می کند. به جز در حالت استراحت، پرچم ها روی هم قرار نمی گیرند. رنگ های پرچم ها بر اساس اینکه سیگنال ها از طریق دریا یا زمین ارسال می شوند، متفاوت است. در دریا، پرچم ها قرمز و زرد ( پرچم اسکار ) هستند، در حالی که در خشکی، سفید و آبی ( پرچم پاپا ) هستند. پرچم لازم نیست. هدف آنها آشکارتر کردن شخصیت ها است. [ نیازمند منبع]
۳۰ کاراکتر سمافور زیر همان طور که هنگام روبرو شدن با شخص سیگنال ظاهر می شوند ارائه می شوند:
اعداد را می توان با علامت دادن نخست "اعداد" نشان داد. حروف را می توان با نخستین علامت "J" نشان داد. [ نیازمند منبع]
فرستنده از سیگنال «توجه» برای درخواست مجوز برای شروع ارسال استفاده می کند. گیرنده از سیگنال «آماده برای دریافت» استفاده می کند که در بالا نشان داده نشده است تا اجازه شروع انتقال را بدهد. گیرنده هر دو پرچم را به صورت عمودی در بالای سر بلند می کند و سپس آنها را فقط یک بار به حالت استراحت رها می کند تا اجازه ارسال را بدهد. فرستنده انتقال را با سیگنال «آماده برای دریافت» به پایان می رساند. گیرنده می تواند با سیگنال «توجه» پاسخ دهد. در این مرحله فرستنده و گیرنده جای خود را تغییر می دهند.