[ویکی فقه] قرائت سماعی یعنی قاری قرائت را از زبان استاد خود می شنود.
در قرائت سماعی، قاری از زبان استاد خود قرائت را می شنود؛ به عبارت دیگر، شاگرد یا کسی که می خواهد قرآن یا حدیث را فراگیرد، از زبان استاد می شنود؛ چه آن را بر شاگرد املا کند یا نکند، و چه استاد از روی کتاب بخواند یا به کمک حافظه قرائت کند.از اصطلاح «قرائت سماعی» در کتاب های علوم قرآنی به «تلقی قرائت» و «سماع قرائت» نیز تعبیر شده است.
در قرائت سماعی، قاری از زبان استاد خود قرائت را می شنود؛ به عبارت دیگر، شاگرد یا کسی که می خواهد قرآن یا حدیث را فراگیرد، از زبان استاد می شنود؛ چه آن را بر شاگرد املا کند یا نکند، و چه استاد از روی کتاب بخواند یا به کمک حافظه قرائت کند.از اصطلاح «قرائت سماعی» در کتاب های علوم قرآنی به «تلقی قرائت» و «سماع قرائت» نیز تعبیر شده است.
wikifeqh: سماع_قرائت