سلیمان شاه ایوایی

دانشنامه آزاد فارسی

سلیمان شاه ایوایی ( ـ ۶۵۶ ق)
سلیمان شاه بن پرچم (برجم یا بَجْکَم) ملقب به شهاب الدین ، از مردان متنفذ اواخر خلافت مستعصم عباسی . رئیس یکی از قبایل معتبر ترکمان، موسوم به ایوه (ایوا)، بود که در حدود کردستان و لرستان اقامت داشتند. همچنین حکومت کردستان را داشت و مرکز فرمانروایی اش قلعۀ بهار کردستان بود. در ۶۱۰ق ناصر، خلیفۀ عباسی ، او را از ریاست قبیلۀ ترکمان ایوایی عزل کرد و برادر کوچک ترش را به این سمت برگزید. در ۶۲۶ ـ ۶۲۷ ق مستنصر، خلیفۀ عباسی، به سلطان جلال الدین منکبرنی، که اخلاط را در محاصره داشت ، گوشزد کرد که سلیمان شاه را از پیروان خلیفه بداند و با وی کاری نداشته باشد و سلیمان شاه نیز تمایلش را به تبعیت از سلطان جلال الدین اعلام کرد. او با شروع خلافت مستعصم در ۶۴۰ ق، امیر متنفذ و باقدرت و یکی از سه تن رجال اصلی دربار وی شد. در ۶۴۳ق با حسام الدین خلیل بن بدر، از هواداران مغول ، جنگید و او را به قتل رساند. مغولان نیز، به خونخواهی حسام الدین ، به خانقین آمدند و گروهی از سواران سلیمان شاه را کشتند. هولاکوخان ، به هنگام محاصرۀ بغداد، خلیفه را واداشت تا سلیمان شاه را به نمایندگی نزد وی فرستد. وی در اول صفر ۶۵۶ ق نزد هولاکو رفت و روز بعد او را همراه حدود ۷۰۰ تن از یارانش به فرمان هولاکو گردن زدند. سلیمان شاه مردی فاضل و ادب شناس بود و از علم نجوم هم بهره داشت . اثیرالدین اومانی ِ شاعر از ستایشگران خاص وی بود.

پیشنهاد کاربران