سلیمان تپه یا زیرزیر تپه از دوره ایلامیان و امروزه درون مرز عراق قرار گرفته است. مدیر کل ادارهٔ عتیقات ایران، آندره گدار این تپهٔ باستانی را در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبت ۱ به عنوان نخستین اثر ملی ایران به ثبت رساند، و وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه این ثبت را در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۱۳ تأیید کرد. در این سند سلیمان تپه در کنار رودخانهٔ طورسَک پشت کوه لرستان ثبت شده است. این اثر باستانی به عقیدهٔ ژاک دو مورگان از دورهٔ ایلامیان است. گُدارِ خوش، نام دیگر رودخانهٔ طورسک است. این رود در خط مرزی دو دهستان بولی و هجداندشت از میان رشته کوه سرازیر و در بالای قلعهٔ زیرزیر تپه چند شاخه می شود، که پرآب ترین شاخهٔ آن طورسک نام دارد.
... [مشاهده متن کامل]
سلیمان تپه، تل بکسایه و سبعات خزیر در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در فهرست آثار ملی ثبت شدند، اما در سال های بعد، با تغییر مرز ایران و عراق، از استان ایلام جدا شده و هم اکنون جزو محدوده خاک کشور عراق قرار گرفته اند. ژاک دو مورگان در کتابش هر سه این آثار را متعلق به تمدن ایلام می داند اما کارشناس ایرانی ثبت کننده این اثر عقیده داشته است که سبعات خزیر برخلاف دو اثر دیگر ایلامی نیست بلکه به تمدن گابالو ( به انگلیسی: Gambulu ) تعلق دارد. این آثار به هنگام ثبت واقع در استان ایلام ( پشتکوه ) در ایران قلمداد شده اند ولی هم اکنون در ایران قابل شناسایی نیستند و به دلایل نامعلومی درون کشور عراق قرار گرفته اند. این نقاط که بسیار نزدیک به مرز دو کشور بوده اند احتمال دارد با علامت گذاری مجدد مرز زمینی به دنبال عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر یا اجرا نشدن کامل قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در مورد تعیین مرزها، از محدوده خاک ایران خارج شده باشند. برخی باستان شناسان مدعی اند در میان این آثار محل تقریبی سلیمان تپه را روی نقشه پیدا کرده اند ولی این مکان پوشیده از مین است و هیچ باستان شناسی جرات نزدیک شدن بدان را ندارد.
به گزارش ژورنال انجمن جغرافیایی پادشاهی لندن به سال ۱۸۴۶، در میان بدره و مندلی رود آب تورسک جریان دارد. در کنارهٔ رود طورسک برآمدگیهایی کوچک و ویرانه هایی بود که نام این رود از آن ها گرفته شده بود.
ترساق همچنین منطقه ای در استان دیاله بین زرباطیه و مندلی است. در همین گستره شهری به نام تورساق و رودخانه ای به نام تُرساق ( رود گوار خوش ) وجود دارد.
... [مشاهده متن کامل]
سلیمان تپه، تل بکسایه و سبعات خزیر در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در فهرست آثار ملی ثبت شدند، اما در سال های بعد، با تغییر مرز ایران و عراق، از استان ایلام جدا شده و هم اکنون جزو محدوده خاک کشور عراق قرار گرفته اند. ژاک دو مورگان در کتابش هر سه این آثار را متعلق به تمدن ایلام می داند اما کارشناس ایرانی ثبت کننده این اثر عقیده داشته است که سبعات خزیر برخلاف دو اثر دیگر ایلامی نیست بلکه به تمدن گابالو ( به انگلیسی: Gambulu ) تعلق دارد. این آثار به هنگام ثبت واقع در استان ایلام ( پشتکوه ) در ایران قلمداد شده اند ولی هم اکنون در ایران قابل شناسایی نیستند و به دلایل نامعلومی درون کشور عراق قرار گرفته اند. این نقاط که بسیار نزدیک به مرز دو کشور بوده اند احتمال دارد با علامت گذاری مجدد مرز زمینی به دنبال عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر یا اجرا نشدن کامل قطعنامه ۵۹۸ شورای امنیت در مورد تعیین مرزها، از محدوده خاک ایران خارج شده باشند. برخی باستان شناسان مدعی اند در میان این آثار محل تقریبی سلیمان تپه را روی نقشه پیدا کرده اند ولی این مکان پوشیده از مین است و هیچ باستان شناسی جرات نزدیک شدن بدان را ندارد.
به گزارش ژورنال انجمن جغرافیایی پادشاهی لندن به سال ۱۸۴۶، در میان بدره و مندلی رود آب تورسک جریان دارد. در کنارهٔ رود طورسک برآمدگیهایی کوچک و ویرانه هایی بود که نام این رود از آن ها گرفته شده بود.
ترساق همچنین منطقه ای در استان دیاله بین زرباطیه و مندلی است. در همین گستره شهری به نام تورساق و رودخانه ای به نام تُرساق ( رود گوار خوش ) وجود دارد.
