لغت نامه دهخدا
- سلیخةالسودا ؛ نوعی از سلیخة. ( تحفه حکیم مؤمن ).
|| فرزند. || روغن بار درخت به آن پیش از آنکه تربیت آن کنند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || سلیخة الرمث و کذا سلیخة العرفج ؛ چوب خشک وی ( سلیخة ) است که مرعی نباشد. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید