سلوه الحزین المعروف بالدعوات

[ویکی نور] دعوات الراوندی - سلوة الحزین، به زبان عربی، نوشته سعید بن هبة الله، معروف به قطب الدین راوندی، متوفای 573ق، حاوی روایات متعدد از معصومین(ع) در موضوع ادعیه و اذکار است.
این کتاب را، «الدعوات» می خوانند، چون مشتمل بر دعاهای مختلف در مناسبت های گوناگون است و«سلوة الحزین» می گویند(مؤلف، همین نام را برگزیده است)، چون انسان غمگین را خرسند می کند و اندوه را از دل او می زداید.
کتاب، دارای چهار باب است که این ابواب، به ترتیب، مشتمل بر 4، 2، 5 و 3 فصل می باشد. علاوه بر این، کتاب، عناوین متفرقه دیگری را نیز در بر گرفته است.
در ابواب و فصول و عناوین مختلف کتاب، مطالبی از قبیل ارزش و اهمیت دعا، چگونگی دعا و آداب و اوقات استجابت آن، ذکر استجابت دعای صادقین، خصالی که با وجود آنها آدمی از طب بی نیاز می گردد، عافیت و سلامتی با کمک نماز و دعا، نمازهای پیامبر و ائمه، تسبیح های پیامبر و ائمه، نمازهای ایام هفته، تعویذهای ایام هفته، درمان با تربت پاک امام حسین(ع) و دعا و صدقه، دفن و تلقین و زیارت میت و ذکر قبر و حالات آن و... در قالب روایت ذکر شده است.
1. کتاب، پیرامون شریف ترین موضوعات پس از قرآن، سخن می گوید، چرا که در روایات، از دعا، به قرآن صاعد تعبیر شده و اگر قرآن تکلم خدا با بنده است، دعا تکلم بنده با خداست؛ آن هم با کلماتی که از عالم ترین و پاک دامن ترین انسان ها به ما رسیده است؛