سلول های بنیادی مزانشیمی ( به انگلیسی: Mesenchymal stem cells ( MSCs ) ) که به عنوان سلول های مزانشیمی استرومایی ( به انگلیسی: Mesenchymal stromal cells ) نیز شناخته شده می شوند سلول های چند توانی هستند که می تواند به انواع سلول ها از جمله سلول های استئوبلاست ( سلول های استخوانی ) ، کندروسیت ( سلول های غضروفی ) ، میوسیت ( سلول های عضلانی ) و سلول های چربی تمایز پیدا کنند. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
در حالی که اصطلاحات سلول های بنیادی مزانشیمی ( MSC ) و سلول استرومای مغزاستخوان برای سال های متمادی مورد استفاده قرار گرفته است، اما هیچ یک از این اصطلاحات به اندازه کافی این سلول ها را توصیف نمی کنند:
• مزانشیم یک بافت همبند جنینی است که از مزودرم حاصل می شود و به بافت خونساز و پیوندی تمایز پیدا می کند، در حالی که سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های خونساز تمایز پیدا نمی کنند. [ ۴]
• سلول های استروما سلول های بافت همبند هستند که ساختار حمایتی بافت را تشکیل می دهند که سلول های عملکردی بافت در آن ساکن هستند. در حالی که این یک توصیف دقیق برای یکی از عملکردهای سلول های بنیادی مزانشیمی است، این عبارت نمی تواند نقش های کشف شده اخیر سلول های بنیادی مزانشیمی را در ترمیم بافت بیان کند. [ ۵]
مغز استخوان منبع اصلی این سلول های بنیادی بود[ ۶] و هنوز هم بیشترین کاربرد را دارد. این سلول های بنیادی مغز استخوان در ایجاد سلول های خونی نقشی ندارند و بنابراین مارکر سلول های بنیادی خونساز CD34 را بیان نمی کنند. بعضاً به آنها سلول های بنیادی استرومای مغز استخوان گفته می شود. [ ۷]
جوانترین و اولیه ترین سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت بند ناف جنین، یعنی ژل وارتون و خون بند ناف به دست می آید. با این حال، MSCها در غلظت بسیار بیشتری در ژل وارتون در مقایسه با خون بند ناف یافت می شوند. بند ناف بعد از تولد در دسترس است. به طور معمول دور انداخته می شود و خطری برای جمع آوری ندارد. این سلول های بنیادی مزانشیمی به دلیل دارا بودن خاصیت ابتدایی شان ( primitive properties ) و سرعت رشد سریع ممکن است منبع مفید MSCها برای کاربردهای بالینی باشند. [ ۸]
بافت چربی منبع دیگری از سلول های بنیادی مزانشیمی است و این سلول ها دارای چندین مزایا نسبت به سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان دارند. MSCهای مشتق از بافت چربی ( AdMSCs ) علاوه بر اینکه جداسازی آسان تر و ایمن تر از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان دارند، می توانند در مقادیر بیشتری نیز بدست آورند. [ ۶] [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حالی که اصطلاحات سلول های بنیادی مزانشیمی ( MSC ) و سلول استرومای مغزاستخوان برای سال های متمادی مورد استفاده قرار گرفته است، اما هیچ یک از این اصطلاحات به اندازه کافی این سلول ها را توصیف نمی کنند:
• مزانشیم یک بافت همبند جنینی است که از مزودرم حاصل می شود و به بافت خونساز و پیوندی تمایز پیدا می کند، در حالی که سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های خونساز تمایز پیدا نمی کنند. [ ۴]
• سلول های استروما سلول های بافت همبند هستند که ساختار حمایتی بافت را تشکیل می دهند که سلول های عملکردی بافت در آن ساکن هستند. در حالی که این یک توصیف دقیق برای یکی از عملکردهای سلول های بنیادی مزانشیمی است، این عبارت نمی تواند نقش های کشف شده اخیر سلول های بنیادی مزانشیمی را در ترمیم بافت بیان کند. [ ۵]
مغز استخوان منبع اصلی این سلول های بنیادی بود[ ۶] و هنوز هم بیشترین کاربرد را دارد. این سلول های بنیادی مغز استخوان در ایجاد سلول های خونی نقشی ندارند و بنابراین مارکر سلول های بنیادی خونساز CD34 را بیان نمی کنند. بعضاً به آنها سلول های بنیادی استرومای مغز استخوان گفته می شود. [ ۷]
جوانترین و اولیه ترین سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت بند ناف جنین، یعنی ژل وارتون و خون بند ناف به دست می آید. با این حال، MSCها در غلظت بسیار بیشتری در ژل وارتون در مقایسه با خون بند ناف یافت می شوند. بند ناف بعد از تولد در دسترس است. به طور معمول دور انداخته می شود و خطری برای جمع آوری ندارد. این سلول های بنیادی مزانشیمی به دلیل دارا بودن خاصیت ابتدایی شان ( primitive properties ) و سرعت رشد سریع ممکن است منبع مفید MSCها برای کاربردهای بالینی باشند. [ ۸]
بافت چربی منبع دیگری از سلول های بنیادی مزانشیمی است و این سلول ها دارای چندین مزایا نسبت به سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان دارند. MSCهای مشتق از بافت چربی ( AdMSCs ) علاوه بر اینکه جداسازی آسان تر و ایمن تر از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان دارند، می توانند در مقادیر بیشتری نیز بدست آورند. [ ۶] [ ۹]
wiki: سلول های بنیادی مزانشیمی