سلول های انقلابی ( به آلمانی: Revolutionäre Zellen یا به طور خلاصه RZ ) یک سازمان انقلابی مارکسیست و چریک شهری بود که بین سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۹۵ در آلمان غربی فعالیت می کرد. در اوایل دههٔ ۱۹۸۰ این سازمان توسط وزارت کشور آلمان غربی به عنوان یکی از خطرناک ترین گروه های تروریستی چپ آلمان غربی توصیف شده بود. به گفته دفتر دادستان فدرال آلمان، سلول های انقلابی مسئولیت ۱۸۶ عملیات را بر عهده گرفتند که از این تعداد ۴۰ مورد از آن در برلین غربی صورت گرفته بود.
... [مشاهده متن کامل]
سلول های انقلابی به دلیل یک مورد ربایش هواپیمای ایرفرانس در سال ۱۹۷۶ ( با همکاری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ) و هدایت آن به فرودگاه انتبه اوگاندا به شهرت فراوان رسید. دولت اوگاندا پس از این واقعه به اعضای شرکت کننده در این عملیات پناهندگی موقت داد اما چند روز بعد با یورش کماندوهای نیروهای دفاعی اسرائیل ( IDF ) در عملیات انتب، تمامی اعضای شرکت کننده کشته شدند و گروگان ها نیز نجات یافتند.
سلول های انقلابی در اوایل دهه ۱۹۷۰ از شبکه های گروه های شبه نظامی مستقل در آلمان غربی مانند جنبش اتونومن و سازمان فمینیستی روته زورا شکل گرفت و در پی ربودن هواپیمای ایرفرانس درسال ۱۹۷۶ به انتبه اوگاندا، برای عموم مردم شناخته شد. در طی عملیات نیروهای اسرائیلی برای نجات گروگان های اسرائیلی، دو نفر از اعضای کلیدی و بنیانگذار سلول های انقلابی، ویلفرد بوس ( معروف به بونی ) و بریژیت کوهلمان کشته شدند. یوهانس واینریش، دیگر بنیانگذار سلول های انقلابی که حاضر به شرکت کردن در این عملیات چریکی نشده بود گروه را ترک کرد تا در کنار ایلیچ رامیرز سانچز به فعالیت ادامه دهد. پیش از هواپیماربایی ایرفرانس، اعضای سلول های انقلابی، در محل آی تی تی برلین، نورنبرگ و دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان در کارلسروهه دست به بمب گذاری زده بودند. هانس یوآخیم کلاین، یکی از اعضای سلول های انقلابی در حمله دسامبر ۱۹۷۵ به کنفرانس اوپک در وین به همراه کارلوس شغال و گابریل کروچر تیدمن شرکت داشت. در ژوئن ۱۹۸۱، سلول های انقلابی مقر فرماندهی سپاه پنجم ارتش آمریکا در فرانکفورت و باشگاه های افسری آنها در گلنهاوزن، بامبرگ و هانو را مورد هجوم و بمب گذاری قرار داده بودند. همچنین هنگامی ریگان رئیس جمهور آمریکا، در سال ۱۹۸۲ به آلمان سفر کرده بود، سلول های انقلابی مسئولیت بسیاری از انفجارهای تروریستی را اندکی قبل از رسیدن وی به عهده گرفته بودند. دادستان فدرال آلمان در اوایل دسامبر ۲۰۰۸ گفت که سلول های انقلابی مسئول حدود ۳۰ حمله در آن سال بودند.
... [مشاهده متن کامل]
سلول های انقلابی به دلیل یک مورد ربایش هواپیمای ایرفرانس در سال ۱۹۷۶ ( با همکاری جبهه مردمی برای آزادی فلسطین ) و هدایت آن به فرودگاه انتبه اوگاندا به شهرت فراوان رسید. دولت اوگاندا پس از این واقعه به اعضای شرکت کننده در این عملیات پناهندگی موقت داد اما چند روز بعد با یورش کماندوهای نیروهای دفاعی اسرائیل ( IDF ) در عملیات انتب، تمامی اعضای شرکت کننده کشته شدند و گروگان ها نیز نجات یافتند.
سلول های انقلابی در اوایل دهه ۱۹۷۰ از شبکه های گروه های شبه نظامی مستقل در آلمان غربی مانند جنبش اتونومن و سازمان فمینیستی روته زورا شکل گرفت و در پی ربودن هواپیمای ایرفرانس درسال ۱۹۷۶ به انتبه اوگاندا، برای عموم مردم شناخته شد. در طی عملیات نیروهای اسرائیلی برای نجات گروگان های اسرائیلی، دو نفر از اعضای کلیدی و بنیانگذار سلول های انقلابی، ویلفرد بوس ( معروف به بونی ) و بریژیت کوهلمان کشته شدند. یوهانس واینریش، دیگر بنیانگذار سلول های انقلابی که حاضر به شرکت کردن در این عملیات چریکی نشده بود گروه را ترک کرد تا در کنار ایلیچ رامیرز سانچز به فعالیت ادامه دهد. پیش از هواپیماربایی ایرفرانس، اعضای سلول های انقلابی، در محل آی تی تی برلین، نورنبرگ و دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان در کارلسروهه دست به بمب گذاری زده بودند. هانس یوآخیم کلاین، یکی از اعضای سلول های انقلابی در حمله دسامبر ۱۹۷۵ به کنفرانس اوپک در وین به همراه کارلوس شغال و گابریل کروچر تیدمن شرکت داشت. در ژوئن ۱۹۸۱، سلول های انقلابی مقر فرماندهی سپاه پنجم ارتش آمریکا در فرانکفورت و باشگاه های افسری آنها در گلنهاوزن، بامبرگ و هانو را مورد هجوم و بمب گذاری قرار داده بودند. همچنین هنگامی ریگان رئیس جمهور آمریکا، در سال ۱۹۸۲ به آلمان سفر کرده بود، سلول های انقلابی مسئولیت بسیاری از انفجارهای تروریستی را اندکی قبل از رسیدن وی به عهده گرفته بودند. دادستان فدرال آلمان در اوایل دسامبر ۲۰۰۸ گفت که سلول های انقلابی مسئول حدود ۳۰ حمله در آن سال بودند.
