سلول جانوری

یاخته های جانوران یا یاخته های حیوانی مثل مورچه ها ی پرنده با یاخته گیاهی کمی تفاوت دارد. یاخته جانوران، یک یاخته هوهسته ای یا همان یوکاریوت است.
تئوری سلول که در سده نوزدهم میلادی پدید آمد می گوید که همه اندامگان ها از یک یا چند یاخته تشکیل شده اند، همه یاخته ها از یاخته های پیشین پدید می آیند، همه کارکردهای زیستی یک سازواره در درون یاخته ها انجام می گیرند و اینکه یاخته ها شامل اطلاعات وراثتی لازم برای سامان دادن به کارکرد یاخته و انتقال اطّلاعات به نسل های آینده یاخته ها هستند. یاخته های بدن پریاختگان در برخی بافت ها مانند پوست با پیوند میان یاخته ای به هم متصل می شوند.
• سلول های جانوری بدون شکل منظم اند.
• نسبت به گیاهان کوچک ترند.
• واکوئل کوچک تری نسبت به گیاهان دارند.
• لیزوزوم دارند اما گیاهان ندارند.
• کلروپلاست ندارند.
• سلول های جانوری فاقد دیوارهٔ یاخته می باشند.
• سلول های گیاهی ( به استثناء خزه ها و سرخس ها ) به طور کلی فاقد سانتریول می باشند.
یک سلول جانوری بین ۱۰ تا ۲۰ میکرون قطر دارد، یعنی پنج بار کوچکتر از کوچکترین ذره ای که شما می توانید با چشم خود ببینید. همین کوچکی سلول باعث شد تا زمان اختراع میکروسکوپ نوری، هیچ کس نفهمد که همه جانداران از سلول ساخته شده اند. .
اندامک های سلول جانوری:
• هستک
• هسته
• ریبوزوم
• وزیکول
• شبکه آندوپلاسمی زبر یا خشن
• دستگاه گلژی
• سیتواسکلتون
• شبکه آندوپلاسمی نرم
• میتوکندری یک اندامک است که انرژی مورد نیاز سلول را تأمین می کند
• سیتوپلاسم
• لیزوزوم
• سانتریول
برای تمایز سلول های گیاهی و جانوری می توان تفاوتهای زیر را بررسی کرد: تفاوتهای متابولیسمی تفاوتهای ساختاری تفاوتهای تقسیمی سلول گیاهی نسبت به سلول جانوری دارای اشکال متنوع تری است و علاوه بر آن سلول های گیاهی در دیوارهٔ اسکلتی نسبتاً سختی محصور هستند. سلول های گیاهی معمولاً دیواره سخت و ضخیم سلولزی دارند که نقش محافظت کننده دارد. سلول های جانوری این دیواره را ندارند. سانتریول در یاخته های جانوری و گیاهان ابتدایی مثل خزه ها و سرخس ها وجود دارد اما در گیاهان پیشرفته دیده نمی شود. سلول های جانوری ممکن است یک یا چند تاژک داشته باشند اما به جز سلول های جنسی نر ( اسپرم ها ) بعضی از گونه های گیاهی، سلول های گیاهی فاقد تاژک هستند. در سلول های گیاهی اندامکی به نام پلاست وجود دارد که در سلول های جانوری یافت نمی شود. پلاست ها مسئول رنگیزه های مختلف گیاهی می باشند و آنها را به سه گروه کلروپلاست، کروموپلاست و آمیلوپلاست تقسیم می کنند. در بسیاری از سلول های گیاهی بالغ یک واکوئل مرکزی بزرگ وجود دارد که در خود آب و مواد شیمیایی گوناگونی را ذخیره می کند.