سلما کویومجیان ( تلفظ صحیح: گویومجیان؛ ارمنی: Սալմա Գույումճյան؛ ۲۶ دسامبر ۱۹۰۷ در روسچوک بلغارستان – ۱۹۹۰ در تهران ) ، باستان شناس ارمنی تبار اهل بلغارستان بود که از سال ۱۳۱۴ ساکن ایران شد. او رئیس کتابخانه موزه ملی ایران بود و همزمان ماموریت های مهم باستان شناسی در ایران انجام می داد.
... [مشاهده متن کامل]
ایشان و همسرشان محسن مقدم موفق به دریافت نشان لژیون دو نور از دولت فرانسه شده اند.
سلما فرزند واغارشاک و آرسینه کویومجیان، در ۲۶ دسامبر ۱۹۰۷ ( ۴ دی ۱۲۸۵ ) در روسچوک در بلغارستان زاده شد. خانواده او از سه سالگی به سوئیس، انگلستان و فرانسه سفر کردند. سلما ۱۰ سال را در سوئیس گذراند، ۱۰ سال در فرانسه و ۲ سال ساکن انگلستان بود. در این کشورها در زمینه های مختلفی تحصیل کرد اما مهم ترین آنها لیسانس باستان شناسی از مدرسه لوور پاریس، و دیپلم تدریس زبان انگلیسی در سوئیس بود. این خانواده از ارمنیان اهل ارمنستان غربی و مهاجر به ترکیه بودند که اوایل سال ۱۹۰۷ میلادی با شدت گرفتن سیاست های حکومت عبدالحمید دوم علیه ارمنیان، مجبور به ترک ترکیه شدند و به بلغارستان و سپس دیگر کشورهای اروپایی مهاجرت کردند.
سلما که تحصیلات عالیه مدرسه هنرهای تزئینی دانشکده سوربن، مدرسه لوور و مؤسسه باستان شناسی پاریس را گذرانده بود، به مدت ۴ سال یکی از سه منشی انجمن مطالعات ایرانی و هنر ایران در فرانسه بود. او در همین دوران با محسن مقدم، نقاش و باستان شناس ایرانی آشنا شد و ازدواج کرد.
مطالعات سلما در باستان شناسی ایران دوره ساسانیان و باستان شناسی هند و چین بود. مطالعات محسن مقدم در زمینه باستان شناسی ایران در دوره پیش از تاریخ تا دوره هخامنشی بود و مطالعات این دو نفر به گونه ای مکمل هم بود. سلما در ۲۸ سالگی، در ۲۹ ژوئن ۱۹۳۶ م. برابر با ۱۳۱۴ ه. ش با محسن مقدم ازدواج کرد و در همین سال با هم به ایران رفتند. در ایران هر دو به استخدام وزارت فرهنگ درآمدند و ماموریت های سرکشی به آثار باستاین ایران انجام دادند. آنها همچنین مفتش فنی اداره عتیقات در کاوش های فرانسوی ها در شوش بودند. پس از آن سلما رئیس کتابخانه موزه ملی شد. در همین زمان ماموریت های مهمی در امور باستان شناسی نیز بر عهده داشت.
کویومجیان پاس دار و عاشق تاریخ و هنر ایران بود. اسماعیل جمشیدی روزنامه نگار سرشناس که دوست خانوادگی سلما و محسن مقدم بود در خاطراتی گفته است «سِلما کویومجیان بیشتر از هر ایرانی دیگر عاشق تاریخ و هنر این مملکت بود و زمانی که محسن مقدم یک کاشی ایرانی را به یک همکار آمریکایی هدیه داد بسیار عصبانی شد و خواستار عودت این کاشی باستانی گردید. »
... [مشاهده متن کامل]
ایشان و همسرشان محسن مقدم موفق به دریافت نشان لژیون دو نور از دولت فرانسه شده اند.
سلما فرزند واغارشاک و آرسینه کویومجیان، در ۲۶ دسامبر ۱۹۰۷ ( ۴ دی ۱۲۸۵ ) در روسچوک در بلغارستان زاده شد. خانواده او از سه سالگی به سوئیس، انگلستان و فرانسه سفر کردند. سلما ۱۰ سال را در سوئیس گذراند، ۱۰ سال در فرانسه و ۲ سال ساکن انگلستان بود. در این کشورها در زمینه های مختلفی تحصیل کرد اما مهم ترین آنها لیسانس باستان شناسی از مدرسه لوور پاریس، و دیپلم تدریس زبان انگلیسی در سوئیس بود. این خانواده از ارمنیان اهل ارمنستان غربی و مهاجر به ترکیه بودند که اوایل سال ۱۹۰۷ میلادی با شدت گرفتن سیاست های حکومت عبدالحمید دوم علیه ارمنیان، مجبور به ترک ترکیه شدند و به بلغارستان و سپس دیگر کشورهای اروپایی مهاجرت کردند.
سلما که تحصیلات عالیه مدرسه هنرهای تزئینی دانشکده سوربن، مدرسه لوور و مؤسسه باستان شناسی پاریس را گذرانده بود، به مدت ۴ سال یکی از سه منشی انجمن مطالعات ایرانی و هنر ایران در فرانسه بود. او در همین دوران با محسن مقدم، نقاش و باستان شناس ایرانی آشنا شد و ازدواج کرد.
مطالعات سلما در باستان شناسی ایران دوره ساسانیان و باستان شناسی هند و چین بود. مطالعات محسن مقدم در زمینه باستان شناسی ایران در دوره پیش از تاریخ تا دوره هخامنشی بود و مطالعات این دو نفر به گونه ای مکمل هم بود. سلما در ۲۸ سالگی، در ۲۹ ژوئن ۱۹۳۶ م. برابر با ۱۳۱۴ ه. ش با محسن مقدم ازدواج کرد و در همین سال با هم به ایران رفتند. در ایران هر دو به استخدام وزارت فرهنگ درآمدند و ماموریت های سرکشی به آثار باستاین ایران انجام دادند. آنها همچنین مفتش فنی اداره عتیقات در کاوش های فرانسوی ها در شوش بودند. پس از آن سلما رئیس کتابخانه موزه ملی شد. در همین زمان ماموریت های مهمی در امور باستان شناسی نیز بر عهده داشت.
کویومجیان پاس دار و عاشق تاریخ و هنر ایران بود. اسماعیل جمشیدی روزنامه نگار سرشناس که دوست خانوادگی سلما و محسن مقدم بود در خاطراتی گفته است «سِلما کویومجیان بیشتر از هر ایرانی دیگر عاشق تاریخ و هنر این مملکت بود و زمانی که محسن مقدم یک کاشی ایرانی را به یک همکار آمریکایی هدیه داد بسیار عصبانی شد و خواستار عودت این کاشی باستانی گردید. »
