سلقاء

لغت نامه دهخدا

سلقاء. [ س ِ ] ( ع مص ) ستان افکندن و بر قفا انداختن. ( آنندراج ). افکندن زن خود را بر پشت جهت جماع. || نیزه فروکردن. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران