سلــطانی طبــاطبــایی، سیّـد محــمّدباقـر (بروجرد۱۲۸۹/۱۲۹۲ـ ۱۳۷۶ ش)
مجتهد، مدرس حوزۀ علمیۀ قم، و عضو مجلس خبرگان رهبری. از خاندانی روحانی برخاست و با آیت الله بروجردی، آیت الله صدر، آیت الله قمی و امام خمینی نسبت و خویشاوندی داشت. پس از فراگرفتن مقدمات علوم دینی در بروجرد، در ۱۳۵۸ش به حوزۀ علمیۀ قم رفت. در ۱۳۱۵ ش رهسپار حوزۀ علمیۀ نجف در عراق شد و دو سال از محضر آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی و شیخ محمدحسین اصفهانی بهره برد. در ۱۳۱۷ش به زادگاهش بازگشت و در ۱۳۱۸ش به مشهد رفت و از دروس فقهی، کلامی و تفسیری میرزا مهدی اصفهانی بهره مند شد. یک سال بعد به قم رفت و تدریس عالی دورۀ اجتهاد را برعهده گرفت. وی از برجسته ترین استادان سنتی حوزه بود و کتب رسائل، مکاسب و کفایه را بارها تدریس کرد. در ۱۳۵۸ش از سوی مردم لرستان برای نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی برگزیده شد و در دورۀ اول مجلس خبرگان رهبری نیز از همان استان حضور داشت. برخی از آثار اوست: رسائل فی الاستصحاب، رسالةفی المطلق و المقیّد؛ الفوائدالفاطمیه، رساله ای در شرح منظومۀ فقهی میرزا محمد تنکابنی؛ رسالةفی الخیارات.
مجتهد، مدرس حوزۀ علمیۀ قم، و عضو مجلس خبرگان رهبری. از خاندانی روحانی برخاست و با آیت الله بروجردی، آیت الله صدر، آیت الله قمی و امام خمینی نسبت و خویشاوندی داشت. پس از فراگرفتن مقدمات علوم دینی در بروجرد، در ۱۳۵۸ش به حوزۀ علمیۀ قم رفت. در ۱۳۱۵ ش رهسپار حوزۀ علمیۀ نجف در عراق شد و دو سال از محضر آیات عظام سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی و شیخ محمدحسین اصفهانی بهره برد. در ۱۳۱۷ش به زادگاهش بازگشت و در ۱۳۱۸ش به مشهد رفت و از دروس فقهی، کلامی و تفسیری میرزا مهدی اصفهانی بهره مند شد. یک سال بعد به قم رفت و تدریس عالی دورۀ اجتهاد را برعهده گرفت. وی از برجسته ترین استادان سنتی حوزه بود و کتب رسائل، مکاسب و کفایه را بارها تدریس کرد. در ۱۳۵۸ش از سوی مردم لرستان برای نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی برگزیده شد و در دورۀ اول مجلس خبرگان رهبری نیز از همان استان حضور داشت. برخی از آثار اوست: رسائل فی الاستصحاب، رسالةفی المطلق و المقیّد؛ الفوائدالفاطمیه، رساله ای در شرح منظومۀ فقهی میرزا محمد تنکابنی؛ رسالةفی الخیارات.