سلغر
لغت نامه دهخدا
سلغر. [ س َ غ ُ ] ( اِخ )جد سلغریان یا اتابکان فارس ( قرن 5 هجری ) و رئیس یکدسته از ترکمانان قبچاق بود، که با طایفه خود به خراسان کوچ کرد، و پس از یک دوره تاخت و تاز بخدمت طغرل بیک پیوست و نزد او رتبه حاجبی یافت. سنقربن مودود مؤسس سلغریان نواده اوست. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
جد سلغریان یا اتابکان فارس قرن ۵ هجری و رئیس یکدسته از ترکمانان قبچاق بود .
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید